تاثیر آسیب های اجتماعی بر اثربخشی سیاست های مالی و پولی: رویکرد dsge

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر وجود آسیب های اجتماعی (طلاق، جرم و اعتیاد) در جامعه بر اثربخشی اعمال سیاست های مالی و پولی است، برای دستیابی به این مهم با بهره گیری از ادبیات الگوهای رشد درون‌زا، روابط کارگزاران اقتصادی در قالب مدل تعادل عمومی تصادفی پویا تبیین شد. در مدل dsge موردنظر بهره وری نیروی کار و سرمایه انسانی عامل اساسی رشد اقتصادی بیان‌شده و آسیب های اجتماعی یکی از عوامل اساسی استهلاک در انباشت سرمایه انسانی فرد در جامعه در نظر گرفته شدند. برای سنجش اثر آسیب های اجتماعی بر اثربخشی سیاست های مالی و پولی دو سناریو وجود و عدم وجود آسیب های اجتماعی در مدل تعریف گردد و سپس در هر یک از حالت های موجود، شوک های مالی و پولی به مدل اعمال گردید که نتیجه نشان دهنده کاهش اثربخشی سیاست های پولی و مالی در شرایط وجود آسیب های اجتماعی در کشور است.

The Impact of Social damages on the Effectiveness of Fiscal and Monetary Policies: The DSGE Approach

The purpose of this study is to investigate the effect of social damages (divorce, crime and addiction) on the effectiveness of fiscal and monetary policies. To achieve this, the literature on endogenous growth models has been used and the relationships of economic agents have been explained in the form of a dynamic stochastic general equilibrium model. In the designed DSGE model, labor productivity and human capital are the main factors of economic growth and social damages are considered as one of the main factors of depreciation in the accumulation of human capital in society. To measure the effect of social damages on the effectiveness of fiscal and monetary policies, two scenarios of existence and nonexistence of social damages have been defined in the model, and then in each of the existing cases, fiscal and monetary shocks were applied to the model. The results show a decrease in the effectiveness of monetary and fiscal policies when social damages are defined in the model.