الگوهای توسعه و حمایت از بخش‌های صنعتی ایران با ملاحظات زیست‌محیطی، انرژی، اشتغال و تولید

تاکید اقتصاد صنعتی بر بازارهای واقعی و تعاملات میان‌بخشی صنایع باهدف تبیین رفتارهای بنگاه‌های اقتصادی است. از سوی دیگر رویکردهای مقام سیاست‌گذار صنعتی و اقتصادی در هر کشور حائز اهمیت بوده و نقشه راه توسعه، سرمایه‌گذاری و پیشرفت صنعت را ترسیم می‌کند. هدف پژوهش بررسی نتایج و عواقب انواع هدف‌گیری‌های سیاست‌های اقتصادی در قبال صنایع ایران است. روش این پژوهش بر پایه نظریه تعادل عمومی اقتصاد است به‌طوری‌که در این مطالعه، 24 نوع سیاست‌گذاری مختلف (24 سناریو متفاوت) در قبال اولویت تصمیم‌گیران کشور ایران در 4 مسئله »ملاحظات زیست‌محیطی صنایع «، »شدت مصرف انرژی صنایع «، »ظرفیت اشتغال‌زایی صنایع « و »ارزش تولیدات صنایع «، در نظر گرفته‌شده است. سپس با استفاده از جداول دادهستانده سال‌های 1384 و 1394، تغییرات هر چهار حوزه موردسنجش قرارگرفته است تا مشخص شود در هر سناریو کدام صنایع در اولویت توسعه و حمایت قرار می‌گیرند. جهت نیل به این هدف از ضرایب فزاینده مدل‌سازی دادهستانده استفاده‌شده و با ایجاد یک شاخص ترکیبی، شدت اولویت‌ها اندازه‌گیری شده‌اند. نتایج نشان می‌دهد به‌طور میانگین صنعت »ساخت سایر تجهیزات حمل‌ونقل « از اولویت بالاتری برخوردار است. همچنین محاسبه واریانس بخش »ساخت کک، فرآورده‌های نفتی پالایشی و سوخت هسته‌ای « نشان می‌دهد این بخش دچار تشتت و تفرق بیشتری نزد انواع رویکردهای سیاست‌گذاری می باشد.

Models of Development and Support of Iran's Industrial Sectors with Environmental, Energy, Employment and Production Considerations

The emphasis of industrial economics on fundamental markets and intersectoral interactions of industries is to explain the behaviour of enterprises. On the other hand, each country #39;s industrial and economic policymaker approaches are substantial and outline the roadmap for the industry #39;s development, investment, and advancement. This study investigates the results and consequences of various types of economic policy objectives towards Iran #39;s industries. The method of this research is based on the theory of general equilibrium of the economy so that in this study, 24 different types of policy (24 different scenarios) to the priority of Iranian decisionmakers in 4 issues: Industrial Environmental Considerations, Industrial Energy Consumption, Industrial Employment Capacity And the value of industrial products. Using the inputoutput tables of 2005 and 2015, the changes of all four areas have been assessed to determine which industries are given priority in development and support in each scenario. To achieve this goal, increasing coefficients of inputoutput modelling have been used, and by creating a composite index, the intensity of priorities has been measured. The results show that the industry manufacture of other transport equipment has a higher priority on average. Also, calculating the variance of the section manufacture of coke, refined petroleum products, and nuclear fuel shows that this section will be more fragmented with different policy approaches.