اثر جهانی شدن و آزاد سازی بر رشد ،اشتغال و فقر: مطالعه موردی پاکستان

به رغم این که جهانی شدن به عنوان کلید توسعه اقتصادی آینده تلقی می شود، اما برخی استدلال می کنند که آن فقر را افزایش می دهد و تهدیدی برای اشتغال و استانداردهای زندگی فقرا است. مانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه، پاکستان نیز در صدد ادغام اقتصاد خود در اقتصاد جهانی، از طریق آزادسازی سرمایه گذاری در رشد تجاری خود است. این مقاله چگونگی تاثیر جهانی شدن و آزادسازی رشد اقتصادی بر اشتغال و فقر را بررسی می کند. به رغم انگیزه های متعدد بسیار جذاب که برای سرمایه گذاران خارجی فراهم شده، عملکرد کشور در جذب سرمایه گذاری خارجی ضعیف بودها ست . به طور مشابه، به رغم انگیزه های متعدد بسیار جذاب که برای سرمایه گذاران خارجی فراهم شده، عملکرد کشور در جذب سرمایه گذاری خارجی ضعیف بوده است . به طور مشابه، به رغم آزادسازی تجاری قوی، عملکرد ناموفق بوده است. ثبات اولیه حاصل شده عمر کوتاهی دارد زیرا فرایند تعدیل و اصلاح نیروی خود را از دست داده و بعضی از لغزش های ایجاد شده به شکل رشد و تکثیر معافیت مالیاتی و امتیاز موجب اجرای اقدام های آتی تثبیت خواهد شد. تکرار اقدام های تثبیت اقتصادی همراه با آزادسازی، اقتصاد را به یک دور تسلسل کشاند. کاهش میزان تفرقه به زیان درآمدی منتهی و موجب رکود نسبت مالیات به تولید ناخالص داخلی شد و نیاز به زیان درآمدی منتهی و موجب رکود نسبت مالیات به تولید ناخالص داخلی شد و نیاز به کاهش مخارج توسعه ای به منظور کاهش کسر بودجه را افزایش داد. دولت در صدد بود تا تقاضای کل را نه فقط به وسیله ایجاد افزایش های دستمزدزیر نرخ تورم بلکه با توقف اشتغال در بخش دولتی، محدود کند. این اقدام های توسعه ای همراه با آزادسازی موجب رشد کمتر تولید ناخالص داخلی، افزایش بدهکاری، میزان بالای بیکاری و در نتیجه وقوع فقر بیشتر طی دوره آزادسازی شد. ممکن است این نتایج با توجه به این حقیقت حاصل شده باشند که آزادسازی و تبدیل خیلی سریع انجام شدند. عواقب فرایند جهانی شدن یک روش وسیع تر و تخصیص بیشتر وجوه برای کاهش فقر را نشان می دهد. برای راهبردهای رشد بیشتر و کاهش فقر موضوع حصول رشد بالاتر باید با الگوی کلی پیشرفت و توزیع اجتماعی ترکیب شود.