ارزیابی تاثیر پرداخت یارانه برکاهش فقر در ایران

در این مقاله سعی بر آن است تا از طریق رویکرد کششی به ارزیابی تاثیر پرداخت یارانه نقدی برکاهش فقر در ایران پرداخته شود. برای نیل به این هدف پس از بحث نظری در مورد کشش‌های فقر نسبت به درآمد، ضریب جینی و قیمت با استفاده از داده‌های هزینه و درآمد خانوار 14701 خانوار شهری در سال‌های 1390-1389 مقدار عددی این کشش‌ها اندازه گیری می‌شود و در انتها تاثیر پرداخت یارانه بر فقر از حاصل جمع اثر درآمدی، نابرابری و قیمتی محاسبه می‌شود. در این مطالعه برای اندازه گیری فقر و توزیع درآمد به ترتیب از شاخص فقر فاستر گریر توربک و ضریب جینی استفاده می‌شود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد که کشش درآمدی فقر برابر با 1.25، کشش نابرابری فقر برابر با 1.22 و کشش قیمتی فقر برابر با 1.25 می‌باشد. یافته‌های این مقاله موید آن است که بر خلاف انتظارات، اندازه فقر پس از اجرای طرح هدفمند کردن یارانه نه تنها کاهش نیافت بلکه میزان آن در فاصله سال‌های 1390-1389 معادل هشت درصد افزایش یافت.

Evaluating The Impact of Cash-subsidy on Poverty In Iran

In this study, through the elasticity approach, we tried to evaluate the effects of cash subsidy on poverty reduction.In this regard, after the theoretical arguments about the poverty elasticity to income, Gini Coefficient, and price using the data related to the expenses and incomes of the 14701 urban households from 1389 to 1390, the quantitative value of these elasticity was measured and finally, the effect of paying the cash subsidy on the poverty was calculated based on summing the income effect, inequality and price. In this study, to measure poverty and the income distribution, foster Greer torbecka and Gini coefficient were used. The results of the study showed that the income elasticity of poverty is 1.25, the inequality elasticity of poverty is and the price elasticity of poverty is 1.25 The findings of the study suggest that unexpectedly, after the subsidies targetization plan, the poverty not only did not decrease but also experienced an 8% increase from 1389 t0 1390.