بررسی رژیم غذایی ماهی اسبله Silurus glanis Linnaeus, 1758 در تالاب انزلی

تالاب انزلی در جنوب غربی دریای خزر به عنوان یکی از مهمترین اکوسیستم های تالابی ایران است، که ماهی اسبله(silurus glanis) به طور میانگین حدود 78/3 درصد ازکل سهم صید ماهیان آن را در سالهای 1371 تا 1375 تشکیل داده است. مطالعات انجام شده طی سالهای 1377 تا 1380 نشان داد که طول کل آنها 8/19 تا 5/186 سانتیمتر، وزن 7/47 تا 30000 گرم و سن 1 تا 9 سال بوده که ماده ها 5/68 درصد را تشکیل می دادند. همچنین شاخص تهی بودن لوله گوارش (cv)15/41، میانگین شدت تغذیه(if)8/273+-322 و میانگین طول نسبی روده (rlg) 17/0+-83/0 به دست آمده است. طبق نتایج این بررسی، اسبله از 19 نوع غذای مختلف شامل حشرات (13/4 درصد)، دوکفه ای ها(5/0 درصد)، سخت پوستان (8/15 درصد)‌، دوزیستان (9/0 درصد) و ماهیان (6/78 درصد) تغذیه نموده که در بین آنها، ماهی carassius auratus( ماهی حوض) با 94/33، میگوی macrobrachium spp. با 22/14، ماهی neogobius kessleri ( گاوماهی کسلر) با 59/4، حشرات با 13/4 و ماهی proterorhinus marmoratus( گاوماهی مرمری) با 75/2 درصد بیشترین فراوانی را دارا بودند. در فصول بهار و پاییز ماهی c.auratus، در تابستان ماکروبراکیوم و در زمستان ماهی n.kessleri بیشترین غذای اسبله را تشکیل می دادند. همچنین با افزایش طول اسبله، رژیم غذایی ماهی خواری در آن افزایش یافته است به طوریکه در اسبله های 20 تا 55 سانتیمتر، ماهیان حدود 2/44 درصد و در اسبله های 90 تا 125 سانتیمتر، ماهیان حدود 5/94 درصد غذا را تشکیل داده اند. در بین ماهیان هم، خانواده cyprinidae با 7/78 و gobiidae با 8/14 درصد غالب بودند. ماهی اسبله، نه تنها نسل ماهیان اقتصادی تالاب انزلی را تهدید نمی کند بلکه با تغذیه از آبزیان غیر بومی عاملی جهت موازنه و ابقاء نسل انواع آبزیان می باشد.