تعیین ترکیبات شیمیایی و ضرایب هضمی نی با روش های in vitro و in vivoدر استان خوزستان

این تحقیق به منظور تعیین ارزش غذایی نی انجام گردید. بدین منظور نمونه های نی را از تالاب هویزه، شادگان و الهایی در سه مرحله زمانی با فاصله یک ماه جمع آوری شده و قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی با استفاده از شیرابه شکمبه گاومیش به روش in vitro تعیین گردید و نتایج به دست آمده در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تیمار ( سه مرحله زمانی برداشت) و سه تکرار ( محل نمونه برداری) تجزیه وتحلیل آماری شدند. به منظور تعیین ارزش غذایی به روش in vivo از تعداد 3 راس گاومیش نر اخته شده استفاده گردید. تغذیه دام ها به صورت اختیاری انجام شد و با استفاده از باکس و روش جمع آوری کل مدفوع قابلیت هضم مواد مغذی مختلف، (tdn) و قابلیت هضم انرژی تعیین گردید. میانگین پروتئین خام، عصاره اتری، الیاف خام، عصاره عاری از ازت، ماده آلی، خاکستر، کلسیم و فسفر نمونه های نی جمع آوری شده از سه تالاب به ترتیب 5/10(cp)، و 7/1(ee)، و 62/32cf))، و 96/42(nfe)، و 2/13(ash)، و 8/76(om) و 47/0(ca)، و 36/0(p) درصد بود. میانگین ضرایب هضم به روش in vivo برای ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، عصاره اتری، الیاف خام، عصاره عاری از ازت به ترتیب 36/41(dm)، و 68/43(om)، و 4/94(cp)‌، و 63/33(ee)‌، و 45/51(cf)، و 43/38(nfe) درصد و مجموع مواد مغذی قابل هضم 5/39 درصد و انرژی قابل هضم 89/1 مگاکالری در کیلوگرم بود. میانگین ضریب هضم به روش in vitro برای ماده خشک در سه مرحله زمانی در تالاب هویزه به ترتیب 53/40، 84/33 و 27/29 درصد و تالاب شادگان به ترتیب 05/31، 07/35، 7/20و تالاب الهایی 62/37، 56/32، 47/33 و ضریب هضم ماده آلی در تالاب هویزه به ترتیب 89/42، 59/32، 28/30 و تالاب شادگان به ترتیب 32/32، 23/35، 26/19 و تالاب الهایی شمال 7/42، 28/33 و 99/34 درصد بدست آمد.