بررسی عوامل موثر بر ارتباط تحقیق - ترویج و کشاورز در نظام دانش و اطلاعات کشاورزی ایران

تحقیق و ترویج از اجزای سیستم دانش و اطلاعات کشاورزی می باشند که بدون ارتباط با کشاورزان نمی توان به توسعه کشاورزی دست یافت. امروزه برای حصول اطمینان از تناسب تکنولوژی با شرایط کشاورزان وجود پیوندهای محکم بین تحقیق و ترویج در نظام کشاورزی امری ضروری است. این تحقیق با هدف بررسی عوامل موثر و موانع بر ارتباط بین تحقیق - ترویج و کشاورز اجرا گردید. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده و در دو مرحله انجام گرفت. جامعه آماری مرحله اول شامل 43 نفر از صاحب نظران که نسبت به نظام دانش و اطلاعات کشاورزی ایران شناخت داشتند و از طریق نمونه گیری هدف دار انتخاب شدند. جامعه آماری در مرحله دوم شامل 55 نفر محقق که از طریق نمونه گیری طبقه بندی تصادفی و 32 نفر کارشناس معاونت ترویج و نظام های بهره برداری ترویج که از طریق سرشماری انتخاب شدند. در مرحله اول از طریق روش دلفی نظرات متخصصان نسبت به متغیرهای موثر بر ارتباط بین ( تحقیق، ترویج و کشاورز) مورد بررسی قرار گرفت و در دو مرحله روی 36 متغیر موثر بر ارتباط فوق توافق حاصل گردید. در مرحله دوم نظرات محققان و کارشناسان ترویج نسبت به وضعیت موجود متغیرهای که در مرحله اول تحقیق مشخص شده بودند مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که از بین 36 متغیر در شرایط حاضر 20 متغیر در شرایط نامناسبی قرار دارند که عواملی از جمله شبکه اطلاع رسانی بین محققان مروجان و کشاورزان عدم وجود برنامه ریزی مشترک بین تحقیق و ترویج میزان تمایل به مشارکت به کارگروهی بین محققان و مروجان مکانیزم های ارتباطی بین تحقیق و ترویج طبق نظر آنان در حال حاضر در نامناسبت ترین شرایط قرار دارند.