بررسی عوامل موثر در استاندارهای کیفی پست لاروهای میگوی سفید هندی (Penaeus Indicus)

به منظور بررسی عوامل قابل کنترل در کیفیت پست لاروهای میگوی سفید هندی، در سنین 8، 10، 12 و 15 روزگی مورد مطالعه قرار گرفتند. در این مطالعه فعال بودن پست لاروها و کیفیت ظاهری آنها شامل: رنگ، تراکم غذا در روده ، تعداد خارهای فوقانی روستروم، لکه های روی بدن، نسبت عضله به روده در بند ششم شکمی و اندازه پست لاروها مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه همچنین تحمل پست لاروها در مقابل استرس با پایین آوردن میزان شوری آب به میزاه های 10، 15، 20 و 25 صفر ppt و فرمالین در غلظت های 300، 250، 200 و 150 ppm در مدت 120 دقیقه صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که پست لاروهای مرحله سنی 15 بیشترین مقاومت و پست لاروهای مرحله سنی 8 حائز کمترین مقاومت در مقابل استرس شوری بودند. پست لاروهای مرحله سنی 15 دارای فعالیت مثبت بودند. روده آنها حاوی دو سوم مواد غذایی، نسبت عضله به روده بیشتر از 3: 1 در بند ششم ناحیه شکمی بوده و تعداد خارهای بالایی روستروم آنها 5-6 عدد بود. با توجه به تاثیر سن در بالا بردن مقاومت پست لاروها در مقابل استرس توصیه می گردد که واگذاری آنها به مزارع پرورشی پانزده روز بعد از خروج از مرحله مایسیس همراه با آزمایش تحمل استرس شوری و بررسی کیفیت های ظاهری پست لاروها باشد. در هر حال، عدم کامل شدن تعداد خارها بر روی روستروم پست لاروهای مطالعه شده در مرحله سنی 15 می تواند ناشی از کمبودهای غذایی در این حیوان باشد که حدس زده می شود با ترمیم آن کیفیت ظاهری و مقاومت پست لاروها در آزمایش استرس بهبود یابد.