برآورد توابع تولید زیر بخش های صنایع روستایی استان بوشهر

تحقیق حاضر به بررسی اقتصادی صنایع روستایی استان بوشهر که یکی از استانهای محروم کشور است،‌می پردازد. با برنامه ریزی صحیح و استفاده بهینه از امکانات و منابع استان بویژه ذخایر دریایی در قالب ایجاد و گسترش صنایع بسته بندی، تبدیلی و ... می توان تا حدودی چهره فقر را از منطقه زدود. بدین منظور، تابع تولید زیربخشهای مختلف صنایع روستایی استان برآورد گردیده و به وسیله شاخص های اقتصادی به تعیین بازدهی نسبت به مقیاس، اهمیت نیروی کار و سرمایه، کاربری و سرمایه بری نیروی کار زیربخشهای مختلف صنایع روستایی پرداخته شده است. ابتدا اطلاعات و آمار اولیه از قبیل ارزش تولیدات، تعداد نیروی کار و سرمایه، جمع آوری و بدلیل محدود بودن اطلاعات حاصله از اطلاعات 25 استان برای سالهای 1372 تا 1376 استفاده و به روش ترکیب داده های مقطعی و سریهای زمانی تابع تولید کاب - داگلاس برای بخشهای مختلف صنایع روستایی استان تخمین زده شده است. نتایج حاصله نشان می دهد که بازدهی نسبت به مقیاس در صنایع غذایی، نساجی و شیمیایی - سلولزی ثابت و در صنایع کانی و فلزی کاهنده می باشد. کشش ارزش تولیدات نسبت به سرمایه در زیر بخشهای کانی و نساجی بزرگتر از کشش ارزش تولیدات نسبت به نیروی کار در صنایع غذایی و شیمیایی - سلولزی بزرگتر از کشش ارزش تولیدات نسبت به سرمایه است.