مطالعه فون عقربهای استانهای کهکیلویه و بویراحمد و چهارمحال و بختیاری

علی رغم وجود عقرب در بسیاری از نقاط کشور مطالعه بسیار مختصر و محدودی روی عقربهای ایران در برخی از نقاط عقرب خیز انجام گرفته است. در این مطالعه فون عقربهای استانهای کهکیلویه و بویراحمد و چهار محال و بختیاری توسط موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی در سال 1378 بررسی گردید. تعداد 148 نمونه عقرب از مناطق مختلف در محدوده شهرستانهای این دو استان به روش جستجوی مستقیم از زیر پاره سنگها، شاخ و برگ درختان، ونیز کندن لانه های جوندگان و حشرات و شکافهای زمین جمع آوری و جهت شناسایی به منظور تعیین جایگاه سیستماتیک آنها، از نظر خصوصیات مورفولوژیک مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع 7 گونه عقرب شامل:androctonus crassicauda, buthotus schach, mesobuthus eupeus, compsobuthus matthiesseni, orthochirus scrobiculosus, razianus zarudnyi از خانواده بوتیده و hemiscorpius lepturus از خانواده اسکرپیونیده در این دو استان شناسایی شد. همچنین برخی از خصوصیات اکولوژیکی از جمله تنوع، پراکندگی جغرافیایی، فراوانی نسبی و لانه گزینی عقربهای شناسایی شده بررسی گردید. نتیجه اینکه تنوع عقربها در جنوب این دو استان که از شرایط اقلیمی نیمه گرمسیری برخوردار است، نسبت به مناطق سردسیر شمالی، بیشتر می باشد. عقربهای همی اسکورپیوس بوتتوس ومزوبوتوس در مقایسه با سایر گونه ها هم از فراوانی نسبی وهم از وسعت سه گونه ونیز عقرب a. crassicauda به لحاظ داشتن زهر مهلک از عقرب های خطرناک محسوب می شوند.