تاثیر زمان نمونه گیری ، اندازه ریز نمونه و نوع محیط بر استقرار مریستم های دو رقم تجاری انگور

استقرار اولیه مریستم های یکی از مراحل مهم در جریان کشت درون شیشه ای به منظور تولید گیاهان عاری از ویروس است . موفقیت در بهینه سازی محیط کشت در مرحله استقرار ، ادامه کشت برای پرآوری نمونه ها را تضمین می کند . استقرار مریستم ها در محیط کشت تحت تاثیر فاکتورهای مختلفی می باشد . با توجه به اهمیت ارقام ایرانی و گزارشات معدود در زمینه کشت مریستم ارقام انگور در کشور، این بررسی در سال 84-1383 با هدف تعیین محیط کشت بهینه جهت استقرار مریستم برگرفته از جوانه های ارقام انگور بیدانه سفید و شاهرودی انجام گرفت . در آزمایش اول به منظور بررسی تاثیر اندازه اولیه مریستم در استقرار ریزنمونه ها ،‌ مریستم های رقم بیدانه سفید در سه اندازه 5/0میلیمتر و 2/0 کوچکتر مساوی میلی متر جدا و در محیط کشت موراشیگ و استقرار مریستم های نوک شاخساره دو رقم انگور مذکور جهت مرتفع ساختن بخشی از مشکلات مربوط به تولید گیاهان عاری از ویروس با سه فاکتور زمان نمونه گیری، نوع ترکیب هورمونی محیط کشت و رقم انگور با سه تکرار به صورت آزمایش فاکوریل خرد شده در زمان در قالب طرح پایه کاملا تصادفی انجام گرفت . صفات مورد ارزیابی شامل تعداد گیاهچه های قابل استفاده برای انتقال به محیط پرآوری ،‌وضعیت رشد مریستم ها و طول گیاهچه های حاصل از رشد مریستم ها بودند . نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین اندازه اولیه ریزنمونه مریستم برتعداد مریستم های رشد یافته در محیط استقرار وجود دارد ، اما اختلاف معنی داری بین اندازه اولیه ریزنمونه ها و طول گیاهچه های حاصل از رشد مریستم ها مشاهده نشد . بهترین نتایج در رقم بیدانه سفید در محیط کشت حاوی 5/0 میلی گرم در لیتر ba و در رقم شاهرودی در محیط کشت حاوی 1/0 میلی گرم در لیتر iba به علاوه یک میلی گرم در لیتر ba و در زمان اواخر خردادماه به دست آمد . ( بر اساس نتایج بدست آمده ) انتخاب محیط کشت مناسب و یا تهیه فرمولاسیون مطلوب آن و گزینش زمان مناسب نمونه گیری برای موفقیت در کشت مریستم ضروری است .