اثر مراحل مختلف رشد بر ارزش غذایی یونجه همدانی در چین دوم

این آزمایش جهت بررسی تغییرات بعضی از خصوصیات زراعی و ارزش غذایی یونجه همدانی طی مراحل مختلف رشد و در چین دوم انجام شد. صفات زراعی شامل طول بوته، درصد ماده خشک و نسبت برگ به ساقه و ترکیب شیمیایی نمونه های جمع آوری شده طی مراحل مختلف رشد (قبل از غنچه دهی، غنچه دهی کامل، شروع گلدهی و گلدهی کامل) به روش تجزیه تقریبی تعیین شدند. قابلیت هضم یونجه خشک در مراحل شروع غنچه دهی، شروع گلدهی و گلدهی کامل به روش in vivo با استفاده از تعداد 4 راس گوسفند نر مهربان انجام شد. میانگین طول بوته از 36/24 سانتیمتر در قبل از غنچه دهی به 18/60 سانتیمتر در مرحله گلدهی کامل رسید. تفاوت بین طول بوته در مراحل مختلف رشد از لحاظ آماری معنی دار شد (p<%5). درصد ماده خشکت بوته کامل با پیشرفت میزان ماده آلی بوته کامل یونجه با 47/90 درصد در مرحله شروع گلدهی و کمترین مقدار آن با 62/89 درصد در مرحله غنچه دهی کامل بود ولی اختلاف آنها از نظر آماری معنی دار نبود. بیشترین مقدار پروتئین خام بوته کامل در مرحله اول رشد (قبل از غنچه دهی) 79/23 درصد و کمترین آن در مرحله آخر رشد (مرحله گلدهی کامل) 06/17 درصد و اختلاف آنها از نظر آماری معنی دار بود (p<%5). میزان پروتئین خام ساقه و برگ نیز با افزایش سن گیاه روند مشابهی را نشان داد. درصد الیاف خام بوته کامل با افزایش سن گیاه افزایش یافته و از 12/20 درصد در مرحله قبل از غنچه دهی به 50/27 درصد در مرحله شروع غنچه دهی به 10/59 درصد در مرحله گلدهی کامل کاهش یافت ولی اختلاف آنها از نظر آماری معنی دار نبود. همین روند کاهش در مورد قابلیت هضم پروتئین خام نیز وجود داشت. در مورد قابلیت هضم الیاف خام روند مشخصی وجود نداشت و تفاوت آنها از نظر آماری نیز معنی دار نبود.