پویایی شناسی جمعتی میگو موزی (Penaeus merguiensis) در آبهای ساحلی استان هرمزگان

این پژوهش در آب های منطقه بندرعباس تا سیریک و از تیرماه 1379 لغایت مرداد ماه 1381 و با هدف ساختار جمعیت میگوی موزی (penaeus merguiensis) انجام پذیرفت. نمونه برداری به صورت ماهانه و به روش مساحت جاروب شده (swept area) صورت گرفت. در این تحقیق میزان توده زنده (biomass) و میزان قابل مجاز صید (t.a.c) گونه مذکور برآورد گردید. بررسی توزیع فراوانی طول کاراپاس و میزان cpue ماهانه نشان می دهد که به ترتیب در ماه های اسفند تا اردیبهشت میانگین طول کاراپاس و در ماه های خرداد تا مهرماه، میانگین cpue سیر صعودی را نشان می دهند. ضریب رشد (k) سالانه و طول کاراپاس مجانب (cl) برای جنس های ماده و نر به ترتیب (8/1، 5/45 میلی متر) برآورد گردید. در بررسی پیراسنجه های مرگ و میر مشخص شد که ضریب مرگ و میر جنس ماده بیشتر از جنس نر می باشد. همچنین ضریب بهره برداری برای جنس های ماده و نر به ترتیب 49/0 و 40/0 برآورد شد.