استفاده از شاخص های فیزیولوژیک رشد در بهره برداری مناسب از گل راعی

هدف از آنالیز شاخص های فیزیولوژیک رشد،‌ تفسیر و تشریح چگونگی عکس العمل گیاهان به یک وضعیت محیطی معین است. استفاده از درجه حرارت روز رشد(gdd) به جای تقویم زمانی برای تخمین طول مراحل فنولوژیک، معتبرتر خواهد بود. در این آزمایش که به منظور بررسی کاربرد شاخصهای رشد در بهره برداری کمی وکیفی گیاه دارویی گل راعی اجراشد، از طرح کرتهای خردشده با فاکتور اصلی تراکم و فاکتور فرعی کودهای مختلف استفاده گردید. در طی هشت مرحله نمونه برداری در طول دوره رشد علاوه بر ماده خشک و شاخص سطح برگ گیاه دارویی گل راعی ، سرعت رشد نسبی (rgr) و سرعت رشد محصول(cgr) نیز تعیین گردید. معادلات نمایی که ضریب تشخیص آن برای تیمارهای مورد بررسی از 92 تا 98 درصد بود به عنوان بهترین توجیه کننده تغییرات شاخص های رشد بر حسب درجه حرارت روز رشد شناخته شد. نتایج حاکی از تجمع حداکثر ماده خشک در 2400 تا 2800 درجه روز رشد به ازای تراکم ها و مصرف کودهای مختلف بود. حداکثر شاخص سطح برگ گل راعی در تراکم 10 بوته در مترمربع به 8/2 رسید. تنظیم زمان برداشت سرشاخه های گل دار با هنگام رسیدن گیاه به حداکثر سطح برگ خود در محدوده 1800 تا 2000gdd می تواند موجب افزایش میزان ماده موثر شود. مصرف کودهای شیمیایی خالص و تحریک رشد رویشی موجب افزایش سرعت های نسبی و محصول در مرحله گلدهی و تولید بیشترین عملکرد ماده خشک شده و از طریفی کودهای آلی و مخلوط، این شاخص ها را در مرحله گلدهی کاهش داد و موجب افزایش هیپریسین و کیفیت گردید.