بررسی تعیین مناسب ترین شرایط استفاده از مخلوط سرشاخه های بادام و صنوبر بر مقاومت خمشی تخته خرده چوب

به منظور صرفه جوئی در منابع غنی و ذی قیمت جنگلهای کشور و به منظور استفاده بهینه از مواد لیگنوسلولزی‌(‌غیر جنگلی)‌ موجود در ایران بررسی استفاده از سرشاخه های درختان بادام با چوب صنوبر در خواص مقاومت خمشی تخته خرده چوب مورد برسی قرار گرفت. برای ساخت تخته ها از رزین اوره فرم آلدئید به میزان ده درصد وزن خشک چوب و کلرور آمونیم به منظور کاتالیزور استفاده گردیده است. سه عامل متغیر برای این آزمایش در نظر گرفته شده است که فاکتورهای متغیر این مطالعه شامل نسبت درصد اختلاط بادام به صنوبر در 5 سطح( 0-100 و 15-85 و 30-70 و 45-55 و 100-0) و فشار پرس در 2 سطح (4 و 10 مگا پاسکال) و درجه حرارت پرس در دو سطح (140 و 160 درجه سانتی گراد) بوده است. در شرایط آزمایشگاهی از هر تیمار، سه تخته ساخته شده است و خواص مقاومت خمشی آنها طبق آئین نامه استاندارد din68763 اندازه گیری شد(7). نتایج این بررسی نشان داد که افزایش سرشاخه بادام از ماده اولیه مورد استفاده باعث کاهش مقاومت خمشی تخته ها گردید. علت این تغییرات را می توان به جرم ویژه نسبتا زیاد سرشاخه ها و درصد بالای پوست در مواد اولیه نسبت داد. اثر منفی افزودن سرشاخه های بادام به صنوبر با افزایش فشار پرس و درجه حرارت بهبود یافت به طوری که تخته های ساخته شده با نسبت خرده چوب بادام به صنوبر 30 به 70 در فشار پرس 10 مگاپاسکال و درجه حرارت 160 درجه سانتیگراد بهترین تیمار معرفی گردید.