اثر مدیریت های مختلف آبیاری بر روی برخی صفات فیزیولوژیک و مرفولوژیک برنج (Oryza Sativa L.)

این پژوهش با هدف کاهش تلفات آب در آبیاری برنج با پنج تیمار شامل: آبیاری هر روزه (شاهد)، آبیاری به صورت متناوب: صفر روز، سه روز، شش روز و نه روز، پس از ناپدید شدن آب از سطح کرت بر عملکرد دانه ، اجزای عملکرد، برخی صفات مرفولوژیک و راندمان موسسه آب دو رقم برنج بومی (حسنی، بی نام) با آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در محل موسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) در سال زراعی 81-1380 انجام گرفت. بعد از نشا کاری به مدت 10 روز و همچنین در زمان گلدهی به مدت 15 روز مدیریت غرقاب (آبیاری هر روزه) اعمال گردید و در سایر زمانها و مراحل رشد، تیمارهای مدیریت آبیاری بر مبنای برنامه تنظیم شده صورت گرفت. نتایج بررسی نشان داد که عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در تیمارهای مختلف آبیاری متناوب شده صورت گرفت. نتایج بررسی نشان دادکه عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در تیمارهای مختلف آبیاری متناوب اختلاف معنی داری با تیمار آبیاری هر روزه (شاهد) ندارند. به طوری که تیمار مدیریت آبیاری نه روز (i5) فقط 17% نسبت به تیمار شاهد کاهش عملکرد داشته است (کاهش غیر معنی دار) در حالیکه درصد کاهش آن ارائه شده و یا به تعبیر دیگر آب ذخیره شده در حدود 50% بوده است. صفات تعداد پنجه، تعداد خوشه، درصد پوکی دانه و راندمان مصرف آب بین تیمارهای مختلف مدیریت آبیاری اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1% نشان داده است. در بین اجزای عملکرد، تعداد دانه بیشترین همبستگی را با عملکرد دانه نشان داده است (r=0/619). در این بررسی، علی رغم غیر معنی دار بودن اثرات متقابل تیمار مدیریت آبیاری × رقم با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن در بین ارقام برنج، رقم بینام با عملکرد دانه 6/3097 کیلوگرم در هکتار با مدیریت آبیاری نه روز پس از ناپدید شدن آب از سطح کرت (و غرقاب 15 روزه در مرحله گلدهی) با راندمان مصرف آب 5/817 گرم بر متر مکعب بالاترین وبهترین ترکیب تیماری شناخته شدند.