بررسی نحوه توارث عوامل مقاومت در برابر یونیکانازل در جهش یافته های حاصل از ورود T-DNA به ژنوم آرابیدوپسیس (Arabidopsis thaliana)

آرابیدوپسیس (arabidopsis thaliana) گیاه مدل مطلوبی جهت مطالعات بیوتکنولوژی می باشد که به وسیله آن در یک دهه گذشته تحولات شگرفی در علوم گیاهی از جمله اصلاح نباتات ایجاد شده است. از جمله کاربردهای این گونه ایجاد جهش یافته های مقاوم به تنشهای موجود در محیط و شناسائی و انتقال این صفات به سایر گیاهانی است که فاقد این مقاومت هستند. مقاومت در برابر علت کش ها از جمله صفاتی است که توجه افراد زیادی را به خود جلب کرده است. این تحقیق به منظور بررسی نحوه توارث عوامل مقاومت در برابر یونیکانازل (ماده ای که از تولید جیبرلیک اسید جلوگیری کرده و از این طریق مانع رشد گیاه می شود و می تواند به عنوان علفکش مورد استفاده قرار گیرد) صورت گرفت. بدین منظور 48 مخزن ژنی که از طریق انتقال t-dna به ژنوم اکوتیپ کلمبیا از آرابیدوپسیس ایجاد شده بودند توسط پرفسور cutler از دانشگاه تورنتو از کانادا در اختیار قرار گرفته و در این تحقیق استفاده شدند تا ژنوتیپ های مقاوم در برابر یونیکانازل شناسائی شوند. دوازده غلظت غلظت از یونیکانازل مورد آزمون قرار گرفت تا غلظت بحرانی که در آن بذر اکوتیپ وحشی آرابیدوپسیس قادر به جوانه زنی و رشد نیست شناسائی شود. مخازن ژنی مورد نظر در غلظت بحرانی غربال شدند و تعدادی جهش یافته مقاوم د ربرابر یونیکانازل شناسائی گردید. به منظور بررسی نحوه توارث صفت مقاومت در یکی از جهش یافته های حاصل و تعداد ژنهای کنترل کننده آن، جهش یافته مورد نظر با اکوتیپ های وحشی کلمبیا و لندزبرگ تلاقی داده شد و نسلهای f1 و f2 نیز تولید شدند. با آزمون توام والدین و نسلهای f1 و f2 در غلظت بحرانی و شمارش نسبتهای حاصل مشخص شد که تنها یک ژن غالب این صفت را در جهش یافته مورد نظر کنترل می کند.