بررسی اثر تنظیم کننده های مختلف رشد بر اندام زایی گیاه کهور در شیشه

گیاه کهورprosopis koelziana burkart گیاهی است متعلق به تیره mimosaceae که در نواحی خشک و نیمه خشک ایران پراکنش وسیعی دارد. عموما گونه های مختلف این جنس به علت داشتن پوسته سخت دانه و به علت این جنس به علت داشتن پوسته سخت دانه و به علت خود ناسازگاری باززایی ضعیف داشته و چرخه زندگی آنها در طبیعت طولانی تر می شود. به همین علت می توان با استفاده از کشت درون شیشه ای مبادرت به تولید بیشماری گیاه در مدت کوتاه نمود. در این پژوهش بعد از ایجاد دانه رستنهای سترون، از قطعات مختلف دانه رست جدا کشت هایی تهیه و در هورمون های مختلف به منظور اندام زایی کشت گردیدند. سه بخش محور منظور اندام زایی کشت گردیدند. سه بخش محور زیرلپه ای، ساقه و گره از نظر توان تولید کالوس مقایسه گردید. در محیط پایه ms morashige و skoog (1962) حاوی 2 میلی گرم در لیتر bap و 5/0 میلی گرم در لیتر naa گره و ساقه و محور زیر لپه ای تقریبا توان برابری از نظر تولید کالوس داشتند ولی در میحط حاوی 4-d، 2، kin و محیط دارای naa و kin محور زیرلپه ای از پتانسیل بیشتری برخوردار بود. به منظور تولید نوساقه بهترین محیط، محیطms حاوی 5/0 میلی گرم در لیتر 4-dو 2 و 1 میلی گرم در لیتر kin از جداکشتهای ساقه ای و برای تولید ریشه محیط دارای 2/0 میلی گرم در لیتر naa و 5/0 میلی گرم در لیتر kin از قطعات محور زیرلپه ای بود. بیشترین تعداد گیاهچه کامل نیز از قطعات ساقه ای در محیط حاوی 1 میلی گرم در لیتر bap و 1/0 میلی گرم در لیتر naa به دست آمد، 70-90 درصد گیاهچه های سترون بعد از انتقال به شرایط گلخانه ای تا یک ماه زنده باقی ماندند.