بررسی وضعیت پایداری منابع طبیعی تجدید شونده (جنگل و مرتع) در برنامه اول و دوم توسعه

در مورد نقش منابع طبیعی تجدید شونده ( جنگل و مرتع) در تداوم زندگی روی کره زمین تردیدی وجود ندارد. این منابع در توسعه اقتصادی هم به عنوان نهاده و هم به عنوان ستاده مطرح می باشند. منابع آب و خاک به عنوان نهاده بستر توسعه بخش کشاورزی هستند که بدون آنها توسعه قابل حصول نخواهد بود. طی سالیان اخیر این منابع مورد هجوم بی رویه بهره برداران قرار گرفته و باعث شده که قسمت زیادی از این منابع تخریب گردند. در طول برنامه اول و دوم توسعه اقتصادی کشور دولت سعی کرده با سرمایه گذاری در اصلاح و احیای این گونه منابع در کنار بهره برداری نسل حاضر از روند رو به تخریب و ناپایدار این منابع جلوگیری نماید. در این مطالعه با استفاده از آمارهای مربوط به عملکرد دولت در برنامه اول و دوم توسعه اقتصادی کشور در زمینه منابع طبیعی تجدید شونده شاخص پایداری برای این منابع محاسبه شده که نتایج نشان دهنده آن است که در دو بخش جنگل و مرتع میزان تشکیل سرمایه خالص یا به عبارت دیگر افزایش در ارزش منابع از میزان استهلاک و تخریب این منابع کمتر بوده است و باعث شده که در بخش منابع طبیعی با ناپایداری مواجه باشیم. روند مذکور سیر نزولی و تخریب این دو بخش را طی دوره مورد بررسی نشان می دهد، بنابراین اهداف تعیین شده در برنامه های پنج ساله مبنی بر جلوگیری از تخریب منابع طبیعی تحقق نیافته اند.