مطالعه همزیستی قارچهای میکوریزی با تاغ در جنگلهای طبیعی و دست کاشت استان یزد

تاغ (haloxylon sp.) ، یکی از گونه های گیاهی است که در مناطق خشک به ویژه در شنزارهای این مناطق پراکنش دارد و به عنوان یکی از مهمترین گیاهانی است که برای تثبیت شنهای روان از سالیان پیش تاکنون مورد استفاده قرار گرفته است. این گیاه از اهمیت ویژه اقتصادی - اجتماعی و زیست محیطی برخوردار بوده به گونه ای که حیات ساکنان مناطق بیابانی کشور مدیون آن می باشد. به منظور بررسی همزیستی تاغ با قارچهای میکوریزی تحقیقاتی در سطح تاغزارهای دست کاشت و طبیعی در دو منطقه دشت یزد - اردکان به عنوان تاغزارهای طبیعی در استان یزد صورت گرفت. در این بررسی نوع و پراکنش قارچهای میکوریزی همزیست تعیین گردید. نتایج حاصل بیانگر این است که گونه های مورد بررسی تاغ(h.persicum , h. aphyllumm) دارای همزیستی میکوریزی از نوع اندومیکوریزای و زیکولار - آرباسکولار هستند. پراکنش و تنوع قارچ های میکوریزی در تاغزارهای طبیعی به مراتب بیشتر از تاغزارهای دست کاشته می باشد. بررسی های به عمل آمده نشان داد که اسپور گونه های متفاوتی از جنس های acaulospora gigaspora, glomus درخاک تاغزارهای دست کاشت وجود دارد. همچنین گونه های مختلفی از جنس gigaspora , glomus در تاغزارهای طبیعی و جنس glomus در تاغزارهای دست کاشت با برخی از پایه ها همزیستی دارند.