شناسایی و تعیین تنوع ژنتیکی کلن های گونه های مختلف صنوبر با استفاده از نشانگر میکروساتلایت

شناسایی کلن های گونه های مختلف صنوبر با استفاده از صفات مورفولوژیکی به راحتی امکان پذیر نیست. در حالی که نشانگرهای ملکولی مبتنی بر پلی مورفیسم dna مانند میکروساتلایت برای شناسایی کلن ها به ویژه در مراحل اولیه رشد، بسیار مناسب هستند. در این تحقیق تنوع ژنتیکی 12 کلن از 4 گونه صنوبر متعلق به مناطق مختلف ایران به همراه 86 کلن از 4 گونه متعلق به جمعیت های طبیعی کشور هلند، با استفاده از نشانگر ملکولی میکروساتلایت بررسی گردید. ابتدا شرایط واکنش زنجیره ای پلیمراز (pcr) بر روی dna برگ های جوان همراه با 7 جفت آغازگر جهت تکثیر توالی های تکراری ساده بهینه سازی شدند، سپس محصولات واکنش pcr بوسیله الکتروفورز ژل آگاروز و رنگ آمیزی با اتیدیوم بروماید قابل رویت گشتند. برای تعیین پلی مورفیسم بین کلن ها، محصولات واکنش pcr بوسیله الکتروفورز ژل پلی اکریل آمید و رنگ آمیزی بانیترات نقره قابل رویت شدند. داده های حاصل در نرم افزار pop gene مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصله، در میان جمعیت های مورد بررسی کلن های دورگ صنوبر از بالاترین میزان هتروزگوسیتی برخرودار بودند. همچنین تفکیک مناسب کلن ها و گونه ها مطابق با واقعیت های سیستماتیک صورت گرفت. تعداد آلل ها در مکان های ژنی توالی های تکراری بین 9 تا 13 و متوسط 11/11 برای هر مکان ژ نی بود. هتروزیگوسیتی مشاهده شده بین 13/0 تا 98/0 و متوسط 71/0 برای هر مکان ژنی برآورد گردید. فاصله ژنتیکی جمعیت های مختلف نیز محاسبه شد. بر این اساس گونه populud alba بیشترین فاصله ژنتیکی را از سایر گونه ها نشان داد. کلن های مشکوک به دورگ در این رابطه قرابت بیشتری را با کلن های گونه p.nigra نشان دادند.