اثرات متاپروترنول (محرک بتا آذرنرژیک) بر بافت چربی، هورمونها و متابولیت های خون میشی مغانی

آگونیستهای بتاآدرنرژیک باعث افزایش توده پروتئینی و کاهش چربی لاشه گوسفند می شوند . هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات متاپروترنول بر بافت چربی و وضعیت هورمونی میش بود . 45 راس میش مغانی در یک طرح کاملا تصادفی به مدت 3 ماه تحت اثر 5 تیمار قرار گرفتند . در طول مدت سه ماهه ی آزمایش حیوانات تیمارهای اول تا چهارم با جیره شاهد ( 12/12 مگا ژول بر کیلوگرم ماده خشک ) و حیوانات تیمار پنجم با جیره کم انرژی ( 71/10 مگاژول بر کیلوگرم ماده خشک ) تغذیه شدند . از شروع ماده دوم تا پایان آزمایش، متاپروترنول در سه سطح 5 ، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم ماده خشک به جیره شاهد تیمارهای دوم تا چهارم افزوده شد . به عنوان شاهد گوسفندان تیمار اول از جیره بدون محرک استفاده کردند . در روزهای 30 ، 60 و 90 آزمایش، جهت تعیین هورمونهای انوسلین و تیروکسین و تابولیتهای تری گلیسرید ، کلسترول ، hdl و ldl در پلاسما ، نمونه خون همه ی میش ها جمع آوری شد. در پایان آزمایش پس از کشتار حیوانات ،‌نمونه برداری از بافت چربی دنبه نیز انجام شد . متاپروترنول و جیره کم انرژی قطر سلول چربی را کاهش دادند ( پی کوچکتر از 01/0) . دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم ماده خشک متاپروترنول میزان انسولین پلاسما را در ماه دوم آزمایش 24% و در ماه سوم 50% کاهش داد ( پی کوچکتر از 05/0) . در ماه دوم جیره محتوی 10 میلی گرم بر کیلوکرم ماده خشک متاپروترنول کقدار هورمون t4 پلاسما را افازیش داد ( پی کوچکتر از 05/0) . محرک و جیره کم انرژی تغییرات معنی داری در میزان متابولیتهای تری گلیسرید ، کلسترول ، hdl و ldl بوجود آورده اند . نتایج این تحقیق نشان داد که متاپروترنول بر متابولیسم چربی میش مغانی موثر است .