مطالعه آزمایشگاهی کشت سلولهای استئوبلاست بر روی فلز تیتانیوم و مشاهده روند ایجاد رشته های کلاژن با استفاده از میکروسکوپ الکترونی اسکنینگ (Sem)

امروزه فلز تیتانیوم به خاطر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاص( سبک ، محکم و غیر قابل فرسایش ) کاربرد زیادی در دندانپزشکی ، ارتوپدی و جراحی فک و صورت دارد ، به همین دلیل علت مطالعات زیادی بر روی این فلز انجام گرفته است تا بتوان راهی پیدا کرد که فلز کارگزاری شده در بافت استخوان بیشتر استحکام و چسبندگی را به بافت استخوان پیدا کند به همیت علت لازم است که شرایط مشابه بدن ( استخوان ) را بر ای این فلز فراهم کرده و مکانیسم ساخته شدن رشته کلاژن را بر روی فلز تیتانیوم بررسی کنیم ، یکی از این مطالعات کشت سلولهای استئوپلاست به روی فلز تیتانیوم درشرایط آزمایشگاهی و مطالعه چگونگی ساخته شدن رشته های کلاژن بر روی آنها می باشد . در این تحقیق به مطالعه کشت سلولهای استئوپلاست ( بعنوان سلولهای تولید کننده رشته ‌کلاژن ) به روی فلز تیتانیوم پرداختیم و روند ساخته شدن رشته های کلاژن و چگونگی اتصال آن را به وسیله میکروسکوپ الکترونی اسکنینگ بررسی کردیم. ابتدا 120 قطعه فلز تیتانیوم تهیه شد و به 2 گروه مساوی تقسیم گردید ( شاهد و تحت آزمایش ) بعد از صیقل دادن سطح تیتانیوم آنها را استریل کرده و تنها در گروه تحت آزمایش رسوب کلسیم بر روی آنها پوشانده شد ، سپس سلولهای استئوپلاست استخوان خرگوشی ( mcm3t3 - e1) در شرایط استریل به روی این فلز کشت داده و با قراردادن آنها در انکوباتور co2 دار شرایط لازم جهت تزاید و تشکیل رشته های کلاژن برای سلولها فراهم گردید، در روزهای 1 ، 2 ، 3 ، 5 ، 7 و 15 فلزهای تیتانیوم هر دو گروه از انکوباتور خارج شده و با چسبهای کاغذی الکترونی اسکنینگ بررسی گردید ، نتایج نشان داد که سلولها به خوبی در محیط کشت رشد کردند و این سلولها از روز 3 بعد از کشت رشته های کلاژن را تولید می کردند که در گروه تحت آزمایش این رشته ها به سختی به محل رسوبات کلسیم متصل می شدند ( ساختمان لنگری ) اما در گروه شاهد که تیتانیوم فاقد رسوب کلسیم بود ، رشته های کلاژن به فلز متصل نمی شدند . با افزایش زمان کاشت به علت افزایش میزان تولید کلاژن چسبندگی زیاد آنها به فلز، جداکردن سلولها از سطح فلز تیتانیوم در روز 7 و 15 امکان پذیر نبود که علت آن افزایش سطح اتصال سلولهای با رشته های کلاژن و سطح فلز تیتانیوم می باشد ، پس نتیجه می گیریم که استفاده از رسوبات کلسیم به همراه فلز تیتانیوم به میزان زیادی در ایجاد چسبندگی مابین رشته های کلاژن و فلز تیتانیوم نقش دارد و می توان با استفاده از فلز تیتانیوم به همراه رسوب کلسیم و رشته کلاژن اتصال محکمی مابین فلز تیتانیوم و بافت استخوان در محل کارگزاری ایجاد کرد .