بررسی تاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی خوراک در عملکرد پرواری گوساله های نر گاومیش آذربایجان غربی (18-6ماهه)

به منظور تعیین سطح مطلوب پروتئین و انرژی جیره غذایی و تاثیر آن بر میزان خوراک مصرفی ، افزایش وزن ، ضریب تبدیل غذایی ،‌درصد و ترکیب لاشه در گوساله های نر گاومیش تعداد 45 راس گوساله نر از شیر گرفته شده ( با میانگین وزنی 28+-124 کیلوگرم ) در قالب طرح کاملا تصادفی در 9 تیمار ( پروتئین خام در سه سطح 8/10 ، 6/11و 13% و انرژی قابل متابولیسم در سه سطح 02/2 ، 3/2 و 57/2 مگاکالری در هر کیلوگرم ماده خشک ) و 5 تکرار در هر تیمار به مدت یک سال پروار شدند . در طول دوره پروار خوراک مصرفی روزانه به صورت کاملا مخلوط در سه نوبت و تا حد اشتها به طور انفرادی در اختیار گوساله ها قرار گرفت . میزان خوراک مصرفی روزانه ثبت شد . دامها هر 14 روز یک بار پس از 12 ساعت محرومیت از غذا توزین شدند . در پایان دوره تعداد 18 راس از گوساله ها ( 2 راس از هر تیمار ) پس از 12 ساعت محرومیت از غذا توزین و ذبح شدند . گوشت ، استخوان و چربی قابل تفکیک نصف لاشه ها ( لاشه سمت چپ ) بعد از 24 ساعت نگهداری در دمای 5 درجه سانتیگراد ، جدا و توزین شدند . نتایج به دست آمده در کل دوره پروار نشان داد که جیره های غذایی اثر معنی داری بر خوراک مصرفی ( پی کوچکتر از 01/0) ، ضریب تبدیل غذایی و میزان چربی داخلی ( پی کوچکتر از 05/0) داشته ولی تاثیر آن بر افزایش وزن روزانه ، بازده لاشه ، درصد گوشت لخم ، درصد استخوان و درصد چربی لاشه معنی دار نبوده است . جیره حاوی انرژی مطلوب ( 2/1+-57/8) ، سرعت رشد بالا ( 110+-750 گرم در روز) ، بازده لاشه مطلوب ( 4/1+-4/49 %) و پایین بودن هزینه تولید هر کیلوگرم وزن زنده و گوشت نسبت به سایر تیمارها ،‌می تواند جهت استفاده توسط بهره برداران معرفی شود .