اثر استفاده از بره موم در جیره بر روی عملکرد و سیستم ایمنی مرغان تخمگذار تجارتی

آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با استفاده از 300 قطعه مرغ تخمگذار از سویه تجارتی های لاین در سن 32 هفتگی در پنج تیمار شامل ( صفر، 10، 20، 30 و 40 میلی گرم روغنی بره موم در کیلوگرم جیره) در چهار تکرار (هر تکرار شامل 15 قطعه) در 20 واحد آزمایشی با جیره های متوازن به مدت 12 هفته به مورد اجرا گذاشته شد. در طول آزمایش تولید تخم مرغ به طور روزانه، خوراک مصرفی، مجموع تخم مرغ تولیدی روزانه و ضریب تبدیل غذائی به صورت هفتگی وهمچنین پاسخ سیستم ایمنی پرندگان از طریق اندازه گری عیار پادتن به روش تست hi و تعیین وزن غدد لنفاوی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از سطوح مختلف محلول روغنی بوم بره در جیره های آزمایشی بر روی مقدار خوارک مصرفی، ضریب تبدیل غذائی، تولید تخم مرغ و مجموع تخم مرغ تولیدی روزانه دارای اثر معنی دار می باشد (p<%1) . بیشترین خوراک مصرفی مربوط به تیمار 5 (40 میلی گرم محلول بره موم در کیلوگرم جیره) و کمترین آن مربوط به تیمار 1 (بدون محلول بره موم) بترتیب 9/121 و 7/119 گرم بود. بهترین ضریب تبدیل غذائی مربوط به تیمار 5 در مقایسه با تیمار 1 بترتیب 2/2 و 4/2 بود که تفاوت بین آنها معنی دار بود (p<%1) . بیشترین تولید تخم مرغ مربوطه به تیمار 5 و کمترین آن مربوط به تیمار 1 به ترتیب 10، 89 و 4/59 درصد بود. استفاده از سطوح مختلف محلول روغنی بره موم در جیره سبب افزاش مجموع تخم مرغ تولید روزانه گردید که در مقایسه با تیمارهای آزمایشی تفاوت ها معنی دار بود (p<%1) . بیشترین مجموع تخم مرغ تولیدی روزانه مربوطه به تیمار 5 و کمترین آن در تیمار 1 به ترتیب 90/55 و 80/51 گرم به ازای هر مرغ در روز بود. با افزودن سطح محلول روغنی بره موم در جیره های آزمایشی وزن غده تیموس افزایش یافت، به طوریکه بیشترین وزن غده تیموس مربوط به تیمار 5 و کمترین آن مربوط به تیمار 1 بترتیب 4/4 و 6/2 گرم بود که اختلاف بین آنها معنی دار بود (p<%1) . با اضافه نمودن محلول روغنی بره موم به جیره ها وزن غده تیموس و نیز تیتر پادتن بر علیه بیماری نیوکاسل روند افزایشی را نشان داد، به طوریکه بیشترین مقدار تولید پادتن در تیمار 5 و کمترین مقدار آن در تیمار 1 به ترتیب 9/8 و 9/5 مشاهده گردید که در مقایسه با هم اختلاف آنها معنی دار بود (p<%1) .