بررسی میزان منگنز در خون، کبد، قلب، ماهیچه، طحال، کلیه و مو در شترهای منطقه یزد

در این تحقیق از تعداد 26 نفر شتر در منطقه یزد که نیمی از آنها نر و نیمی ماده بودند و در محدوده سنی 5 تا 10 سال قرار داشتند خونگیری از ورید وداج به عمل آمد. پس از کشتار از کبد، طحال، کلیه، ماهیچه، قلب و موی این شتران نمونه گیری شد و میزان عنصر منگنز تمامی نمونه ها با دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین میزان منگنز موجود در مو به طور معنی داری از میزان این عنصر در سایر بافت ها بیشتر می باشد (p<0/05). میانگین میزان منگنز در کلیه به طور معنی داری از میزان این عنصر درطحال، ماهیچه، سرم و قلب بیشتر بود (p<0/05). علاوه بر این نشان داده شد که میانگین میزان منگنز موجود در کبد به طور معنی داری از میزان این عنصر در طحال، کلیه، ماهیچه، سرم و قلب بیشتر است (p<0/05). میانگین میزان منگنز در دو جنس نر و ماده در بافت های گوناگون اختلاف معنی داری را شنان ندادند (p>0/05). ضریب همبستگی مثبت معنی داری میان غلظت منگنز در بافت قلب و ماهیچه مشاهده شد (r=0/35, (p<0/05).) .