بررسی مقدماتی اثر آللوپاتی و نماتودکشی عصاره سیاه تاغ

به منظور بررسی اثرآللوپاتی عصاره سیاه تاغ،‌آزمایشی به صورت طرح فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و جهت بررسی اثر نماتود کشی، آزمایشی دیگر در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار به مورد اجرا گذاشته شد. در بررسی اثر آللوپاتی، فاکتور های مورد آزمایش شامل غلظتهای مختلف عصاره سرشاخه های سیاه تاغ با 4 سطح(0، 25، 50 و 100 درصد)‌ و گونه زراعی با دو سطح ( گندم و یونجه)‌ و در بررسی اثر نماتودکشی از غلظتهای (0، 10، 25 و 50 درصد) عصاره استفاده شد. نتایج حاصل از این بررسیها نشان می دهد که عصاره تاغ دارای خاصیت آللوپاتی و نماتودکشی است. در بررسی اثر آللوپاتی، بیشترین اثر بازدارندگی در غلظت 100 درصد مشاهده شد. در این غلظت جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه و وزن آنها تحت تاثیر اثر بازدارندگی عصاره تاغ قرار گرفته و نسبت به شاهد معنی داری بودند. در غلظت 50 درصد کلیه صفات به جز در صد جوانه زنی نسبت به شاهد معنی دار بوده و در غلظت 25 درصد تنها طول ریشه چه نسبت به شاهد معنی دار بود. در این بررسی دو گیاه یونجه و گندم نسبت به آللوپاتی حساسیت یکسانی به اثر بازدارندگی عصاره تاغ نشان ندادند و گیاه یونجه بیشتر تحت تاثیر خاصیت آللوپاتی قرار گرفت. بررسی نتایج اثر نماتودکشی عصاره تاغ نشان می دهد که اولا عصاره تاغ دارای خاصیت نماتودکشی می باشد و با افزایش غلظت عصاره درصد مرگ و میر نماتودها نیز افزایش می یابد. ثانیا غلظت های مختلف عصاره تاغ تعداد نماتودهای پارازیت زنده را به طور موثر و معنی داری کاهش داد ولی تاثیر آن روی نماتدوهای ساپروفیت زنده معنی دار نشد که این نکته امتیاز مثبتی برای این عصاره در حفظ محیط زیست و تعادل بیولوژیک خاک محسوب می گردد. تیمارهای آزمایشی بر روی تعداد کل نماتودهای زنده و مرده و همچنین بر تعداد نماتودهای پارازیت زنده و مرده و ساپروفیت مرده در سطح 1 درصد معنی دار بوده است، اما اثرتیمارها بر روی نماتودهای ساپروفیت زنده معنی دار نبوده است. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، عصاره تاغ در غلظت 25 درصد علاوه بر اینکه تعداد قابل توجهی از نماتودهای پارازیت را از بین می برد( حدود 64 درصد) اثر کمی روی نماتودهای آزاد یا ساپروفیت دارد، در حالی که سموم نماتودکشی کلیه نماتودهای موجود در خاک اعم از پارازیت و ساپروفیت را از بین می برد. از طرف دیگر این غلظت از عصاره تاغ کمترین اثر بازدارندگی روی خصوصیات رشد گیاهچه های گندم و یونجه داشته است.