تحلیل عوامل و الزامات نوین تجدید ساختار سازمانی ترویج کشاورزی ایران

در بررسی و نقد نظر پیرامون عملکرد سازمان ترویج کشورهای درحال توسعه و از جمله ایران صاحب نظران و کارگزاران ترویج عوامل متعددی را به عنوان علل ناکامیهای ترویج بر شمرده اند، که از جمله می توان به ساختار سازمانی جستجو نمود. هدف کلی تحقیق حاضر، یافتن الزامات (عوامل) نوین طراحی ساختار سازمانی ترویج کشاورزی می باشد. پژوهش حاضر، از نوع تحلیلی- حل مساله می باشد. بنابراین این پژوهش کاربردی نیز محسوب می گردد. جامعه آماری این پژوهش، در بر گیرنده مدیران ستادی و استانی ترویج وزارت جهاد کشاورزی، مدیران سایر واحدهای ترویجی وزارت جهاد کشاورزی، کارشناسان ارشد ستادی و استانی معاونت ترویج، تصمیم گیران در خصوص تصویب ساختار ترویج، واعضای هیات علمی گروههای ترویج دانشگاهها با تحصیلات و سوابق ترویجی می باشد. پس از انجام پیش آزمون و پیش برآورد واریانس جامعه، برای محاسبه حجم نمونه از فرمول کوکران، استفاده شده است. برای گردآوری اطلاعات در مرحله میدانی این پژوهش از پرسشنامه به عنوان ابزار اصلی گرداوری اطلاعات استفاده شد. نظر پاسخگویان در مورد الزامات ساختار سازمانی ترویج کشاورزی ایران ، متغیر اصلی پژوهش حاضر به شمار می آید. همچنین ویژگیهای فردی افراد پاسخگو به عنوان دیگر متغیرهای این پژوهش محسوب می شود که شامل سن، مدرک، سابقه کار، رشته تحصیلی، موقعیت شغلی و محل اشتغال افراد میباشد. براساس نتیجه حاصل از آزمون های من وایتنی یو، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. بر اساس نتیجه حاصل از آزمون های آماری و تحلیل عاملی، مجموعا 17 عامل شناسایی شده است که درصد تجمعی واریانس برای 17 عامل استخراج شده برابر 74/10 درصد می باشد. مهمترین عوامل در مدل میدانی تحقیق شامل الزامات زمینه ای (حمایتی) با 16 درصد واریانس، انعطاف و تناسب با 7/11 درصد، مشارکت با 8/5 درصد، توسعه انسانی با 7/4 درصد و تکنولوژی خاص با 2/4 واریانس می باشند.