بررسی ویژگی های فیزیولوژیک و تکنولوژیک چغندر قند در سطوح مختلف تراکم و کود نیتروژن

از صفات مهم مورفولوژیک که نشانگر رشد گیاه می باشند، سطح ویژه برگ، ارتفاع اندام هوایی و تعداد برگ سبز و زرد گیاه است. شرایط مختلف مدیریتی بر این صفات اثر گذاشته و عملکرد ریشه و قند را تحت تاثیر قرار می دهند. به منظور بررسی سطوح مختلف تراکم و کود نیتروژن در سال 1380 به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سطحی حدود 2500 مترمربع در مزرعه تحقیقاتی مرحوم مهندس مطهری ( کمال آباد کرج) انجام شد. سه سطح تراکم بوته چغندرقند (120000d3=،‌100000d2= ، 80000d1= بوته در هکتار) در کرت اصلی و سه سطح کود نیتروژن برابر با (300n2=، 200n1=، 100n0= کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) در کرت فرعی قرار گرفت. در طول دوره تحقیق، 11 بار نمونه برداری انجام و صفات مختلفی نظیر سطح برگ، ماده خشک، ارتفاع، تعداد برگ سبز و زرد،‌عملکرد ریشه، درصد و عملکرد قند اندازه گیری شدند. سطح ویژه برگ در طول دوره رشد روند نزولیداشته و مقدار آن بین 5/10-8 مترمربع بر کیلوگرم متغیر بود. سطوح تراکم بر درصد قند ناخالص و راندمان استحصال شکر در سطح پنج درصد معنی دار گذاشته و با افزایش تراکم درصد قند ناخالص کاهش یافت. همچنین بیشترین درصد قند خالص با اطمینان 99 درصد مربوط به تیمار 80000 بوته در هکتار بود. اثر مقادیر نیتروژن بر ارتفاع اندام هوایی و مقدار پتاسیم ریشه در سطح پنج درصد و بر مقدار سدیم ریشه در سطح یک درصد معنی دار بود. بدین ترتیب که با افزایش نیتروژن خاک، ارتفاع اندام هوایی افزایش پیدا کرده و سدیم ریشه نیز افزایش و پتاسیم خاک کاهش یافت.