بررسی شاخصهای تنوع و تشابه در اجتماعات زئوپلانکتونی خور باهوکلات

مقادیر شاخص شانن و شاخص های تشابه کیفی (شاخص جاکارد) و کمی (شاخص کولزینسکی) در گروه های زئوپلانکتونی خورباهوکلات که به صورت ماهانه از آبان 1375 تا آذر 1376 بوسیله تور پلانکتون گیری با اندازه چشمه 55 میکرون جمع آوری شده بودند بررسی گردید. بالاترین میزان تنوع در ماه شهریور و کمترین آن در دی ماه بدست آمد. آزمون توکی نشانگر اخلاف معنی دار تنوع در ماه دی با ماههای آذر مرداد و شهریور (ماههای پسمانسون) بود. اگر چه تشابه کیفی بین ماههای مختلف قابل توجه نبوده، اما میزان تشابه کمی بین زئوپلانکتون ها در ماه های مختلف متغیر بود. این مقدار در اغلب موارد بین ماه تیر و مرداد (مانسون) با ماههای پاییز و زمستان به حداقل رسیده، به نحوی که بین ماههای دی و تیر کمترین تشابه کمی وجود دارد. ناحیه انتهای خور نیز کمترین تشابه را با دیگر نواحی دارد. کلیه نتایج بدست آمده حاکی از آن است که در بین ماههای سال تیرماه و در بین ایستگاههای مورد بررسی، انتهای خور از شرایط متفاوتی برخوردار هستند. این نتایج در اعمال مدیریت های زیست محیطی در خور حرایی باهوکلات نقش موثری دارند.