تعیین چشمه استاندارد تور کوشگیر ماهی گیدر در دریای عمان (سواحل سیستان و بلوچستان)

مطالعه به منظور مقایسه صید ماهی گیدر در سواحل آبهای دریای عمان (سواحل سیستان و بلوچستان) به وسیله چشمهای تور های گوشگیر آزمایشی 145=a2 (چشمه شاهد با شماره نخ 36-210 دینر) 215، 197، 170 و 237 میلی متر (شماره نخ 54-210 دینر) از جنس پلی آمید (نایلون) با عرض تور 14 متر و ضریب آویختگی 50% در روش صید سطحی و نیمه عمقی (در این روش چشمه تور 145 میلی متر به دلایلی مورد آزمایش قرار نگرفت) از طریق گشتهای دریایی با استفاده از لنج صورت گرفته است. از مجموع 22 تور اندازی در اسفند سال 79 (8 تور اندازی) و اردیبهشت سال 80 (14 توراندازی)، 19 توراندازی به طریق سطحی و 3 توراندازی به طریق نیمه عمقی در عمق 6 متری آب انجام گرفت. در روش صید سطحی، بررسی تعداد ماهیان صید شده به طریق گوشگیر به خود اختصاص داده بود. بررسی وزن ماهیان صید شده از طریق آنالیز واریانس یک طرفه اختلاف آماری معنی داری را بین چشمه های مورد بررسی نشان داد. همچنین نتایج آزمون دانکن چهار گروه وزنی را مجزا نمود که وزن ماهیان صید شده در چشمه های 215 میلی متر بیشترین میزان را به خود اختصاص داده بود. بررسی نتایج مربوط به چشمه شاهد 145 میلی متر نشان داد که بیشتر از 30% تعداد کل ماهیان صید شده به وسیله تور در حین تورکشی و انتقال به عرشه شناور رها شدند که حاکی از نامناسب بودن این چشمه برای صید ماهی گیدر در آبهای ساحلی می باشد. در مقابل، مقایسه گروههای طولی صید شده در 3 قسمت تور (بالا، وسط، پایین) حاکی از آن بود که بیشتر ماهیان در قسمت وسط تور و پس از آن در قسمت پائین تور برخورد کردند. بر اساس نتایج ارائه شده چشمه 215 میلی متر به عنوان مناسب ترین چشمه تور برای صید ماهی گیدر در روش صید سطحی در آبهای ساحلی ایران پیشنهاد می گردد که جایگزین بسیار مناسبی برای چشمه شاهد 145 میلی متر می باشد. در روش صید نیمه عمقی، همانند روش صید سطحی، چشمه 215 میلی متر بیشترین تعداد و وزن ماهی صید شده را هم از نظر کل و هم از نظر گوشگیر به خود اختصاص داده بود. جهت بدست آوردن عمق مناسب توراندازی در روش نیمه عمقی و همچنین مقایسه دو روش صید، اجرای مجدد این پروژه با چشمه های مذکور در شرایط زمانی یکسان الزامی می باشد.