بررسی تاثیر مصرف مقادیر مختلف پتاسیم و روی بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا (Glycine max L.) در منطقه مازندران

به منظور بررسی اثرات عناصر پتاسیم و روی بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا ( glycine max l.) رقم 692bp ، آزمایشی در شرایط مزرعه و در یک خاک لومی با آهک زیاد واقع دراستان مازندران ، بخش بهنمیر شهرستان بابلسر در تابستان 1380 اجرا شد . آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار ، 4 سطح پتاسیم ( 0 ، 75 ، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم ) و 4 سطح روی ( 0 ، 10 ، 20 و 30 کیلوکرم درهکتار سولفات روی ) انجام شد . کلیه تیمارها قبل از کاشت به خاک افزوده شدند . نتایج آزمایش نشان داد که اثر اصلی سطوح مختلف مصرف کود پتاسیم از نظر آماری بر عملکرد و تعداد غلاف در گیاه در سطح یک درصد و بر وزن هزار دانه در سطح 5 % معنی دار نشد . اثر اصلی سطوح مختلف مصرف کود روی و همچنین اثر متقابل بین مقادیر پتاسیم و روی بر هیچ یک از صفات معنی دار نشد . مقایسه میانگین ها بر اساس آزمون دانکن نشان داد که بالاترین عملکرد از کاربرد225 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم با میانگین تولید 5/2962 کیلوگرم در هکتار بدست می آید . این مقدار کود از نظر آماری اختلاف معنی داری را با کاربرد مقادیر 75 و 150 کیلوگرم کود نشان نداد . بالاترین وزن هزار دانه ( 6/146 گرم ) نیز با کاربرد 255 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم به دست آمد که از نظر آماری اختلاف معنی داری را با کاربرد 150 کیلوگرم در هکتار نداشت . همچنین کاربرد مقادیر 75 ، 150 و 225کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم در مقایسه با عدم کاربرد آن تعداد غلافهای گیاه را به طور معنی داری افزایش داد ، ولی هیچ یک از این سه سطح اختلاف معنی داری را با یکدیگر نشان ندادند .