نقش ریشه در فتوسنتز، روابط آب و زنده مانی گیاهان حاصل از کشت بافت آلوکک

در این تحقیق به منظور پی بردن به اهمیت تشکیل ریشه در ریزازدیادی گونه های گیاهی و نقش این ریشه ها در برخی اعمال فیزیولوژیکی به ویژه در مرحله سازگاری و انتقال به محیط خارج از شیشه، مطالعاتی بر روی گیاهچه هایی آلوکک (prunus avium l.) انجام گرفت. این گیاهچه ها در سه شرایط رشدی مختلف (in vitro و ex vitro بعد از 2 و 4 هفته) و به صورت ریشه دار و یا بدون ریشه از لحاظ بعضی از شاخصه های فیزیولوژیکی مثل فتوسنتز و روابط آب مورد مقایسه و بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در شرایط درون شیشه ای (in vitro) وجود یا عدم وجود ریشه نقش چندانی در میزان توانایی فتوسنتزی گیاهچه ها ندارد. در حالی که بعد از انتقال به خاک در محیط طبیعی و برون شیشه ای (ex vitro) گیاهچه های ریشه دار به مراتب فتوسنتز و fv/fm بالاتری را نسبت به گیاهچه های بدون نشان دادند.همچنین میزان تعرق و هدایت هیدرولیکی (ریشه به ساقه) در گیاهچه های ریشه دار به مراتب از بدو ریشه ها بالاتر بود. در حالی که گیاهچه ها بعد از انتقال به محیط بیرون شیشه (مرحله سازگاری) در شرایط نسبتا کنترل شده (رطوبت نسبی بالا) رشد داده شدند ولی با این وجود میزان زنده مانی آنهاییکه بدون ریشه بودند بعد از 4 هفته به 50 درصد کاهش یافت. بنابراین در زنده مانی گیاهچه های آلوکک بدون ریشه پایین بودن فتوسنتز نقش مهمی دارد. با این شرایط، در صورتیکه گیاهچه ها بتوانند در طی این مدت به طریقی ریشه دار شوند این امکان وجود دارد که مرحله ریشه زایی حذف شده و به افزایش بازده اقتصادی تولید کمک شود.