بررسی دوام چوبهای خارجی مورد مصرف در ساخت شناورهای چوبی در مقابل عوامل مخرب دریایی در...

نمونه های آزمونی از بین چوبهای مورد مصرف در ساخت شناورهای چوبی و از گونه های ساج (tectona grandis l.f)، بالائوی زرد (shorea sp.)، کروئینک (dipterocarpus alatus roxb) و چنگال (balanocarpus heimii king) به طور تصادفی انتخاب و پس از اندازه بری، باکرئوزوت و به روش روپینگ اشباع شدند. میانگین جذب کرئوزوت در نمونه های مختلف به ترتیب 188،186،331 و 40 کیلوگرم بر مترمکعب بود. نمونه های اشباع شده به همراه نمونه های شاهد این گونه ها در ساحل دریا (داخل آب) نصب شد. نمونه های آزمونی پس از 6،9،20،23،26و 28 ماه استقرار در دریا، با معیار (1985) irg/wp4432 مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از 9 ماه استقرار در دریا، نمونه های شاهد ساج و بالائو به درجه تخریبی 2 رسیدند. بقیه نمونه های شاهد پس از 9 ماه تخریب نشدند. شدت تخریب در نمونه های ساج از بالائو بیشتر بود. تخریب نمونه های اشباع شده پس از 21 ماه شروع شد. پس از 23 ماه استقرار، شدت تخریب در نمونه های ساج از بقیه بیشتر بود. پس از 28 ماه استقرار در دریا، همه نمونه های اشباع شده تخریب شدند، شدت تخریب در نمونه های چنگال از بقیه گونه ها، کمتر بود.