مطالعه مقدماتی گیاهان دارویی خوزستان

تعداد 570 گونه گیاهی بومی منطقه (نوبی-سندی و ایرانو-تورانی) در استان خوزستان بر اساس منابع موجود و مشاهدات صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. از این تعداد تاکنون 180 گونه آن در کتب موجود و عطاریهای استان تحت عنوان گیاهان دارویی معرفی شده اند. تنوع کم نظیر گیاهان به ویژه گونه های دارویی در نقاط مختلف استان، مرهون تنوع اقلیمی در آن می باشد. خوزستان از نظر آب و هوایی دارای چهار منطقه رویشی مشخص استپی گرم، نیمه استپی گرم، جنگلهای خشک و مراتع ییلاقی است که هرکدام از مناطق مذکور دارای گونه های دارویی خاص می باشند. انتشار تعدادی از گونه ها در محدوده معین ارتفاعی و یا رویشگاهی می باشد و البته تعدادی نیز دارای دامنه پراکندگی وسیعی در استان بوده و تغییرات ناشی از ارتفاع و میزان بارندگی تاثیر سوء و محدود کننده ای در گسترش آنها ندارد. در این تحقیق بر پایه مطالعه فرهنگ گیاه درمانی و مشاهدات صحرایی، ضمن معرفی گونه های دارویی عمده استان، تعداد 20 گونه بومی منطقه دارای کاربرد دارویی بودند که در منابع کمتر ذکر شده اند. با مطالعه مقدماتی مراحل حیاتی تعدادی از گیاهان دارویی استان، الگویی جهت تهیه تقویم برداشت مشخص گردید.