بررسی تعیین مناسب ترین شرایط استفاده از مخلوط سرشاخه های بادام و صنوبر در چسبندگی داخلی تخته خرده چوب

به منظور استفاده بهینه از مواد لیگنوسلولزی ( غیرجنگلی) موجود در ایران بررسی استفاده از سرشاخه های درختان بادام با چوب صنوبر در خواص چسبندگی داخلی تخته خرده چوب مورد بررسی قرار گرفت. برای ساخت تخته ها از رزین اوره فرم آلدئید به میزان ده درصد وزن خشک چوب و کلرور آمونیم، به منظور کاتالیزور استفاده شده است. سه عامل متغیر برای این آزمایش در نظر گرفته شده است که فاکتورهای متغیر این مطالعه شامل نسبت درصد اختلاط بادام به صنوبر در 5 سطح (0-100 و 15-85 و 30-70 و 45-55 و 100-0) و فشار پرس در 2 سطح (4 و 10 مگاپاسکال) و درجه حرارت پرس در 2 سطح( 140 و 160 درجه سانتیگراد) بوده است. در شرایط آزمایشگاهی از هر تیمار، سه تخته ساخته شده است و خواص چسبندگی داخلی آنها طبق آئین نامه استاندارد 68763din. اندازه گیری شد(1). نتایج این بررسی نشان داد که افزایش سرشاخه بادام در ماده اولیه مورد استفاده باعث کاهش چسبندگی داخلی تخته ها گردید. علت این تغییرات را میتوان به جرم ویژه نسبتا زیاد سرشاخه ها و درصد بالای پوست در ماده اولیه نسبت داد. اثر منفی افزودن سرشاخه های بادام به صنوبر با افزایش فشار پرس و درجه حرارت بهبود یافت به طوری که تخته های ساخته شده با نسبت خرده چوب بادام به صنوبر 30 به 70 در فشار پر 10 مگاپاسکال و درجه حرارت 160 درجه سانتیگراد بهترین تیمار معرفی گردید.