عوامل محرک تغییرات ترشوندگی در سطوح آبگریز و ابرآبگریز

امروزه سطوح ابر‌آبگریز به علت کاربرد‌ های منحصر‌به‌فردشان دارای پتانسیل های تکنولوژیکی قابل توجه ای هستند. از جمله کاربردهای این مواد می‌توان به سطوح خود‌تمیز شونده ، سطوح یخ‌گریز ، سطوح ضد خزه و سیستم های میکروسیالی اشاره نمود. سطوح ابرآبگریز می‌توانند با استفاده از اعمال پوشش‌های آبگریز ، زبری های سطحی و ایجاد بسته های هوا در بین سطح جامد و مایع به وجود آیند. کنترل دینامیکی بر‌هم‌کنش قطره با سطح آبگریز که شامل بهبود زاویه تماس ، کنترل حرکت قطره و میزان نفوذ مایع به داخل سطح ابرآبگریز می‌باشد ، کاربرد های فراوانی دارد. یکی از پدیده های پراهمیتی که بر روی سطوح رخ می‌دهد ، انتقالات ترشوندگی می‌باشد. اطلاع از مکانیزم فیزیکی این انتقالات ترشوندگی و نحوه ی عملکرد محرک های آن جهت طراحی سطوح ابرآبگریز با پایداری بالا بسیار پراهمیت می‌باشد.

Wetting transitions of superhydrophobic surfaces

Nowadays superhydrophobic surfaces have great technological potentials due to their significant properties. Surfaces such as selfcleaning, icephobic or antifouling ones and microfluidic systems considered as the exles of these systems. Superhydrophobic surfaces can be prepared by the usage of hydrophobic coatings, surface roughness and creation of air pockets between the surface of the solid and liquid. Dynamic control of the droplet interactions with these hydrophobic surfaces such as improving the contact angle, controlling the droplet movement and the amount of liquid penetration into the hydrophobic surface has lots of application. Wetting transition is one of the most important phenomena the can occur on rough surfaces. Understanding the physical mechanism of these transitions and the stimuli which can cause them has great importance for designing the superhydrophobic surfaces with high stability.