رابطه چسبندگی پوشش و بعد فرکتالی سطح

بررسی عوامل موثر بر چسبندگی دو سطح به هم دارای اهمیت ویژه به‌خصوص در علم پوشش سطوح است. به‌طور کلی عامل نگهداشتن دو سطح در کنار هم که باعث چسبندگی آنها می شود نیروهای اتمی و مولکولی در ناحیه سطحی می باشد. از آنجایی که در تمام سطوحی که به‌طور تجربی با آنها بر خورد می شود میزانی از ناهمواری وجود دارد، مساحت ظاهری (هندسی) آنها با مساحت واقعی (جایی که نیروهای سطحی در آنجا عمل می کنند) آنها متفاوت است و میزان ناهمواری و پیچیدگی آن تعیین‌کننده اختلاف این دو مقدار می باشد. تعیین مقدار مساحت واقعی یک سطح ناهموار با طرح های پیچیده، فرآیندی بسیار مشکل است که با بهره‌گیری از هندسه فرکتالی و مفهوم بعد فرکتال تا حد قابل توجهی ممکن شده است. از این روی در این مقاله پس از معرفی کوتاه توابع ترمودینامیکی سطح و تاثیر ناهمواری سطح بر آنها به معرفی فرکتال ها و بعد فرکتال پرداخته شده است و رابطه ضریب ناهمواری سطح در سطوح فرکتالی بررسی شده است. در نهایت روش های مستقیم و غیرمستقیم موجود برای اندازه‌گیری بعد فرکتال سطوح از منابع مختلف مورد بررسی قرارگرفته است.