مروری بر انواع روش‌های مرکب‌زدایی کاغذ باطله

مطالعه حاضر به بررسی مرکب‌زدایی به روش شستشو، شناورسازی، شیمیایی و مرکب‌زدایی آنزیمی می‌پردازد. کارآیی مرکب‌زدایی به روش شستشو به اندازه ذرات مرکب و ضخامت لایه نمدی الیاف بستگی دارد. بازده مرحله شستشو به نوع تجهیزات، ماهیت و کیفیت کاغذ بستگی دارد و معمولاً در محدوده 90%-75 است. شستشوی موثر زمانی روی می‌دهد که اندازه ذرات مرکب بین 15-10 میکرون باشد، در حالی که ذرات مرکب بین 5-5/0 میکرون به طور موثرتری خارج می‌شوند. روش شستشو در مورد حذف ذرات مرکب چاپ افست و لترپرس که به خوبی پخش می‌شوند مناسب می‌باشد. شناورسازی یک فرآیند شیمیایی- مکانیکی است که پس از تزریق هوا به داخل سلول‌های شناورسازی، حباب‌های هوا به ذرات آب‌گریز مرکب می‌چسبند و پس از انتقال آن‌ها به به سطح سلول شناورسازی از سیستم خارج می‌شوند. در مرکب‌زدایی به روش آنزیمی، آنزیم‌ها به خود مرکب یا به سطح الیاف حمله‌ور می‌شوند و سازوکار عمده این عمل مبتنی بر سست‌کردن اتصالات ذرات مرکب و الیاف و حذف ذرات ریز و نرمه می‌باشد. استفاده از آنزیم درصد خروج مواد آلاینده و کارآیی فرآیند مرکب‌زدایی را افزایش می‌دهد. با توجه به نتایج، از مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار بر مرکب‌زدایی آنزیمی می‌توان به دما، ph، نوع آنزیم، مواد ورودی به سیستم، غلظت ترکیبات کاغذ، زمان واکنش و عمل مکانیکی در طی خمیرسازی نام برد. آنزیمی‌هایی که برای مرکب‌زدایی آنزیمی استفاده می‌شوند شامل سلولاز، زایلاناز، آمیلاز و پکتیناز می‌باشند.