بررسی تاثیر خصوصیات سطح برتشکیل بیوفیلم و نحوه پیشگیری از بیوفولینگ

رسوب زیستی (بیوفولینگ) مشکلی است که توسط بیوفیلم‌های میکروبی ایجاد می‌شود .لایه لجن ایجاد شده روی سطوح به عنوان نمایش معمول از پدیده‌ای به نام بیوفولینگ می‌باشد. رسوب‌دهی بیولوژیکی در طیف گسترده‌ای از فرآیندهای صنعتی اتفاق می‌افتد و در همه آن‌ها به خصوص بعضی از فرآیندهای گران‌قیمت ایجاد مشکلاتی می‌کند. به‌طور مثال می‌توان به مشکلات موجود در مبدل‌های حرارتی اشاره کرد که در آن‌جا ایجاد رسوب ماکروارگانیسم‌ها موجب کاهش بازده انتقال حرارت و افزایش مقاومت اصطکاکی در برابر جریان می‌شود. تشکیل بیوفیلم وابسته به شرایط محیطی در برگیرنده و خواص زیرلایه است. هنگامی که یک بیوفیلم تشکیل می‌شود عوامل زیادی در زنده ماندن و مقاومت سلول‌ها اثرگذار است. چسبندگی سلول‌ها به سطوح لازمه کلونیزه‌شدن آن‌هاست. با این حال میکروارگانیسم‌های اتصال یافته به سطوح ممکن است نتوانند تکثیر یابند و فقط به تنهایی روی سطوح زنده بمانند، برای مثال در مرز جامد- گاز (هوا) بدون اینکه تشکیل بیوفیلم دهند زنده می‌مانند. احتباس سلول‌های اتصال یافته یک مورد کلیدی در بهداشت سطوح وکنترل بیوفیلم است. عواملی که تاثیرگذار در این حبس‌شدن و حفظ سلول‌ها در بیوفیلم هستند با عواملی که تاثیرگذار در تشکیل بیوفیلم روی سطوح هستند متفاوت است و شامل خواص زیرلایه، حضور مواد آلی، وجود میکروارگانیسم‌های قدرتمند در اتصال و البته شرایط محیطی می‌باشند. اکثر نشریات بر روی سطوح جامد- مایع تمرکز می‌کنند و در مورد سطوح مرزی جامد-گاز و تحقیقات وابسته به بیوفیلم‌های این محیط‌ها به مقدار زیادی بی‌توجهی شده است. هدف از این مقاله مروری بررسی این عوامل تاثیرگذار و شناخت راهکارهای موثر برای مقابله با این عوامل برای پیشگیری از ایجاد بیوفولینگ روی سطوح می‌باشد.