پوشش‌های خود جداشونده با کاربردهای صنعتی

پوشش خود جداشونده، پوششی است که به صورت تک لایه بر روی زیرآیند اعمال شده و طی فرآیند تشکیل فیلم خود به خود به دو لایه پیوسته با اتصال داخلی، جدا می‌گردد. علم مرتبط با این مفهوم، ابزاری است برای فرموله‌کردن پوشش‌های نوین با خواص و کاربردهای ویژه. در این مقاله اصول تیوری و سازوکارهای مرتبط با پدیده جداشوندگی در اینگونه پوشش‌ها مرور شده است. در این راستا مواد فیلم تشکیل‌دهنده متشکل از مخلوط‌های پلیمری ناسازگار با قابلیت تولید پوشش‌هایی با ساختار ترکیبی پلیمر/پلیمر که در برخی از حوزه‌های کاربردی عملکردی برجسته دارند، با جزییات بیشتری توضیح داده شده‌اند. تیوری و مفهوم خود جداشوندگی را می‌توان در انواع پوشش‌های حلال پایه، آب پایه و پودری بکار برد. این نوع پوشش به فرمولاسیونی ویژه و همچنین شرایطی خاص در دو مرحله اعمال و تشکیل فیلم نیاز دارد. فیلم‌های با ساختارهای نایکنواخت در مقیاس میکرو و ناهمگون از لحاظ لایه‌ای (نهایتاً در دو لایه) را می‌توان با اعمال یک ترکیب پوششی تک لایه به‌دست آورد، به‌گونه‌ای که پوشش حاصل از خواصی ویژه‌ای از قبیل خواص مکانیکی، حفاظتی و غیره در عمق و ویژگی‌های خاص در سطح مانند مقاومت در برابر خراش، مقاومت در برابر خش و استحکام چسبندگی برخوردار باشد.