بررسی رفتار مواد رنگزای فلورسانس مزدوج به عنوان حسگرهای آمین

امروزه شناسایی آمین به دلیل وجود این مواد سمی در جریان صنعتی، محیط ‌زیست و فساد مواد غذایی دریایی اهمیت بسزایی دارد. یک روش مناسب برای شناسایی آمین سیستم‌های بر پایه مواد رنگزا می‌باشد. هدف حسگرهای شیمیایی، شناسایی چگونگی از بین بردن این مواد سمی می‌باشد. ابزارهای رنگ‌سنجی متفاوتی برای شناسایی ترکیبات آمینی وجود دارد که حسگرهای شیمیایی فلورسانس یک روش مناسب شناسایی است. نشر فلورسانس کاربردهای زیادی در حسگرهای نوری، تصویربرداری سلولی برای تشخیص انواع سرطان و مسائل امنیتی دارد.  تاثیر محیط از جمله تاثیر حلال،پروتونه‌شدن، قطبیت محلول ترکیبات آلی مزدوج فلورسانس و همچنین افزودن استخلاف‌های دهندهگیرنده به مشتقات دی استریل بنزن و پلیمرهای ترکیب شده با ترکیبات آلی مزدوج سبب تغییر رفتار نوری می‌شود. مشتقات دی استریل بنزن دارای خاصیت فلورسانس می‌باشند. افزودن استخلاف‌های گوناگون به این مشتقات طیف نشری را تغییر می‌دهد. از جمله این استخلاف‌ها، الیگو (پارا فنیلن وینیلن) (opv) به عنوان یک گروه الکترون‌دهنده و پریلن‌بیس‌ایمید (pbi) به عنوان یک گروه گیرنده است، که در صورت تجمع باعث افزایش خاموش‌شوندگی فلورسانس می‌شوند. برای ایجاد یک حسگر مناسب بدون نشت ماده‌ رنگزا به پلیمر، باید بین پلیمر و ماده‌ رنگزا پیوند کووالانسی برقرار کرد که این پیوند توسط پلیمریزاسیون دیسپرسیونی دو مرحله‌ای ایجاد می‌شود. با افزودن این پلیمرها به یکی از مشتقات دی استریل بنزن دی آلدهید می‌توان یک حسگر برای شناسایی انواع آمین‌ها ایجاد کرد که با تغییر ph و قطبیت، محلول حاوی آمین تغییر فام می‌دهد، آمین‌های متفاوت طیف نشری و فام‌های مختلف دارند. البته شناسایی آمین در حالت جامد ساده‌تر از محلول است، با افزایش قدرت بازی و قطبیت، جابجایی باتوکرومیک مشاهده می‌شود. به طور کلی طول موج نشری ترکیبات مزدوج فلورسانس متقارن، به شدت به آمین‌های متفاوت حساس هستند و با بررسی رفتار نوری این ترکیبات می‌توان به شناسایی آمین‌ها پی برد.