رضایت زناشویی زنان و ارتباط آن با سرمایه فرهنگی زن و شوهر

مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش سرمایه فرهنگی زوج‌ها در رضایت زناشویی زنان متاهل انجام شد. روش تحقیق پیمایشی است و جامعه آماری را زنان متاهل 15 تا 54 ساله شهر یاسوج تشکیل می‌دهند که 380 نفر از آنان به روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق جهت سنجش رضایت زناشویی پرسش‌نامه انریچ و جهت سنجش سرمایه فرهنگی از پرسش‌نامه پژوهشگر استفاده شده است که با استفاده از اعتبار صوری تعیین اعتبار گردید و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ مورد محاسبه قرار گرفت. یافته ها نشان می دهند رضایت زناشویی زنان در سطح متوسط رو به بالاست. هم‌چنین بین سرمایه فرهنگی عینیت‌یافته زنان، سرمایه فرهنگی عینیت‌یافته، تجسم‌یافته و نهادی‌شده همسر با رضایت زناشویی زنان رابطه معنادار وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که مجموع دو متغیر سرمایه فرهنگی عینیت‌یافته همسر و سرمایه فرهنگی تجسم‌یافته همسر قادرند %8 از تغییرات متغیر رضایت زناشویی زنان را تبیین نمایند. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد، داشتن سرمایه فرهنگی می تواند در روابط زناشویی برای طرف مقابل انرژی عاطفی تولید نماید. حال این انرژی عاطفی تولید شده به نوبه خود می تواند در شکل رضایت یا عدم رضایت زناشویی باشد.