تاثیر برنامه مداخله ای کودکان طلاق بر میزان سازگاری آن ها با طلاق والدین شان

طلاق از مهم‌ترین پدیده های حیات انسانی به شمار می آید که نه‌تنها تعادل روانی دو انسان، بلکه تعادل روانی فرزندان، بستگان، دوستان و نزدیکان را نیز به هم می ریزد. در مطالعه حاضر به معرفی و بـررسی تـاثیـر بـرنامـه مـداخله ای کودکـان طلاق (codip) بر میزان سازگاری کودکان با طلاق والدین‌شان پرداخته شده است. برای این منظور 26 کودک طلاق (11 پسر و 15 دختر) بین حیطه سنی 7 تا 9 سال با استفاده از روش نمونه گیری از جامعه در دسترس انتخاب شدند و پس از انتساب تصادفی آزمودنی ها به دو گروه کنترل و آزمایش و انجام سه مقیاس سنجش عقاید کودکان درباره طلاق (ciad)، فرم ارزیابی والدین (pef) و فرم ارزیابی رهبر گروه (glef) روی آن ها به عنوان پیش آزمون و پس آزمون، برنامه codip طی 15 جلسه یک‌ساعته (هفته ای دو جلسه) روی گروه آزمایش اجرا شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخصه های توصیفی نظیر فراوانی، میانگین و انحراف معیار و جهت آزمون سوالات پژوهش از تحلیل کوواریانس استفاده شد. بررسی نتایج نشان داد که تفاوت بین میانگین های گروه آزمایش و کنترل در سطح 001/0 > p معنادار است، که این نتایج حاکی از تاثیر برنامه codip در افزایش ابراز احساسات کودکان و نگرش مثبت آن‌ها نسبت به طلاق والدین شان، کاهش احساسات منفی کودکان نسبت به طلاق والدین شان، بهبود رابطه کودکان با والدین و همسالان شان، و نیز افزایش کاربرد مهارت های حل مسیله در آن‌ها می‌باشد.