رابطه بین هوش هیجانی و رضایت مندی زناشویی زوجین مناطق سهگانه شهر اصفهان

ژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی و رضایتمندی زناشویی زوجین مناطق سه گانه شهر اصفهان انجام شد. روش تحقیق توصیفی ـ همبستگی و جامعه آماری متشکل از تمامی زوجین متاهل حداقل دارای یک فرزند در پایه سوم ابتدایی در مناطق برخوردار، نیمه-برخوردار و ضعیف از لحاظ فاکتورهای اقتصادی ـ اجتماعی شهر اصفهان بوده است. نمونه پژوهش 318 آزمودنی (159 زوج) است که به شیوه تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده اند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی بار ـ اون و رضایتمندی زناشویی انریچ بود. داده های این پژوهش از روش همبستگی پیرسون، آزمون t و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحلیل نتایج نشان داد که در منطقه برخوردار مولفه های حرمت نفس، همدلی و کنترل تکانه و در منطقه نیمه برخوردار، به ترتیب مولفه های شادمانی، تحمل فشار روانی، جرات، آزمون واقعیت، انعطاف-پذیری، استقلال، روابط بین فردی، خوش بینی، حل مسیله و کنترل تکانه و در منطقه ضعیف، به ترتیب مولفههای تحمل فشار روانی و جرات بیشترین توان پیش بینی را دارند. نکته قابل توجه این که مولفههای جرات، آزمون واقعیت، روابط بینفردی و کنترل تکانه در منطقه نیمه برخوردار دارای اثرات معکوس میباشند. لذا میتوان چنین نتیجه گرفت که هم راستا با هوش هیجانی فاکتورهای دیگری بر رضایت زناشویی خانواده تاثیرگذار است و در جامعه مدرن کنونی، جهت تامین رضایت زناشویی به طور حیاتی به سایر نهادهای اجتماعی و فاکتورهای اقتصادی و... وابسته است.