رابطه ابعاد الگوی ارتباطی خانواده با فراوانی و شدت تعارضات والدین‌ ـ‌ نوجوانان

هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان پیش‌بینی مولفه‌های تعارض، شامل شدت و فراوانی تعارض توسط ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده، شامل جهت‌گیری گفت‌و‌شنود و جهت‌گیری هم‌نوایی است. مشارکت‌کنندگان در پژوهش، 189 دانش آموز (73 دختر و 116 پسر) مقطع متوسطه شهر بیرجند بودند، که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای سنجش مولفه‌های تعارض، از پرسش‌نامه اندازه‌گیری تعارض والد ـ ‌نوجوان و برای سنجش ابعـاد الگـوی ارتبـاطی خـانواده، از نسـخـه فرزندان، ابزار تجدید نظر شده الگوی ارتباطی خانواده (rfcp) استفاده شد. پایایی ابزار، به روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. نتایج، بیان‌گر پایایی مطلوب مقیاس‌ها بود، با استفاده از تحلیل رگرسیون به روش هم‌زمان، قدرت هر یک از ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده (جهت‌گیری گفت‌و‌شنود و جهت‌گیری هم‌نوایی) در پیش‌بینی فراوانی و شدت تعارض، مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد، جهت‌گیری گفت‌و‌شنود، پیش‌بینی‌کننده منفی و معنادار شدت تعارض در هر دو گروه از دختران و پسران بود. جهت‌گیری هم‌نوایی، پیش‌بینی‌کننده مثبت و معنادار شدت تعارض در گروه پسران بود. بنابراین لزوم توجه و آموزش در زمینه نحوه رفتار و تعامل والدین با نوجوان و ارتقای کیفیت مهارت‌های ارتباطی در خانواده، می‌تواند عامل بازدارنده در کاهش تعارضات والدین و نوجوانان باشد.