مقایسه کیفی و کمّی رضایت زناشویی در زنان شاغل با تاکید بر همسانی و عدم همسانی منزلت شغلی زوجین

اشتغال زنان باعث تاثیر بر روابط زن و شوهر، روابط فرزندان و هم چنین رضامندی زناشویی می-گردد و مسایلی هم‌چون همسانی و غیر‌همسانی پایگاه اجتماعی را در روابط زناشویی وارد می نماید. هدف عمده در این پژوهش بررسی رابطه بین منزلت شغلی زوجین و میزان رضایت از زندگی زناشویی است. در این پژوهش 60 نفر به طور تصادفی برای گروه نمونه انتخاب شدند که از بین آن‌ها 15 نفر به صورت تصادفی در گروه نمونه کیفی و 45 نفر در گروه نمونه کمّی قرار گرفتند. در بخش کیفی از مصاحبه سازمان‌یافته و در بخش کمی از پرسش‌نامه رضامندی زناشوییenrich استفاده شده‌ است.نتایج بخش کیفی پژوهش: گروه نمونه کیفی با منزلت شغلی یکسان، شغل را فعالیتی برای به دست‌آوردن استقلال مالی عنوان کرده‌اند. در گروه نمونه کیفی با منزلت شغلی بالاتر مرد، پس از استقلال مالی، به ترتیب اولویت، در اجتماع بودن، سرگرمی، مفید بودن و دوری از انجماد فکری مطرح شده‌ است. در گروه نمونه کیفی با منزلت شغلی بالاتر زن، پس از استقلال مالی، کمک به تامین معاش، در اجتماع بودن و بهبود روحیه عنوان گردیده ‌است.زمانی که منزلت شغلی زن و شوهر با هم برابر است، مزیت‌های زن شاغل در برابر محدودیت‌های او نسبت به زن خانه‌دار بیشتر است و زمانی که شغل آن‌ها در دو سطح مختلف قرار بگیرد، محدودیت‌های آن بیشتر می‌شود و این باز هم زمانی پررنگ‌تر است که منزلت شغلی زن نسبت به مرد در مرتبه بالاتری قرار گرفته ‌باشد. نتایج بخش کمّی این پژوهش: میانگین رضایت کلی زناشویی در گروه منزلت شغلی همسان زوجین (182) از گروه‌های منزلت شغلی ناهمسان زوجین (54/117و47/154) بیشتر است.