مقایسۀ اثربخشی روان ‌درمانی مثبت ‌نگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر انعطاف‌ پذیری ‌شناختی، تحمل پریشانی و توانمندی‌های منش زنان مطلقه

پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ اثربخشی روان ‌درمانی مثبت‌نگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر انعطاف‌پذیری ‌شناختی، تحمل پریشانی و توانمندی‌های منش زنان مطلقه انجام شد. جامعۀ آماری پژوهش حاضر شامل همۀ زنان مطلقۀ شهر دامغان در سال 1399 بودند که از میان آنان 45 نفر انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در یک گروه‌ کنترل و دو گروه آزمایش (تعداد هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. برای جمع‌آوری اطلاعات از مقیاس تحمل پریشانی، پرسش‌نامۀ انعطاف‌پذیری شناختی، توانمندی‌های منش، پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و پروتکل روان‌درمانی مثبت‌نگر استفاده شد. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد گروه روان‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد نسبت به گروه روان‌درمانی مثبت‌نگر در تمام مولفه‌های انعطاف‌پذیری شناختی، به‌طور معنی‌داری نمرات بالاتری کسب کردند (0.01>p). همچنین نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد گروه روان‌درمانی مثبت‌نگر نسبت به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در متغیرهای تحمل پریشانی و توانمندی‌های منش به‌طور معنی‌داری نمرات بالاتری کسب کردند (0.01 >p). با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان گفت روش‌های روان‌درمانی مثبت‌گرا و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، نقش مهمی در ارتقای سلامت روان زنان مطلقه دارند.

comparing the effectiveness of positive psychotherapy and treatment based on acceptance and commitment on cognitive flexibility, distress tolerance and abilities of divorced women

the present study aims to compare the effectiveness of positive psychotherapy and treatment based on acceptance and commitment on psychological flexibility, distress tolerance and abilities of divorced women. the statistical population of the present study included all divorced women in damghan in 2021. of these, 45 were selected and randomly assigned to a control group and two experimental groups. to collect information from the distress tolerance scale, cognitive flexibility questionnaire, competencies; acceptance and commitment treatment protocols and positive psychotherapy protocol were used . analysis of covariance was used to analyze the data. the results of analysis of covariance showed that the psychotherapy group based on acceptance and commitment compared to the positive psychotherapy group in all components of cognitive flexibility scored significantly higher (p <0.01). also, the results of covariance analysis showed that the positive psychotherapy group scored significantly higher than the acceptance and commitment-based therapy in the variables of stress tolerance and character empowerment (p <0.01). according to the findings of the present study, it can be said that positivist psychotherapy methods and treatment based on acceptance and commitment, have an important role in promoting of mental health and flexibility of divorced women.