رابطه ابعاد دلبستگی و الگوهای ارتباطی زوجین با رفتارهای هنگام بازی کودکان پیش‌دبستانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه میان ابعاد دلبستگی و الگوهای ارتباطی والدین کودکان پیش‌دبستانی با رفتارهای هنگام بازی این کودکان بود. این پژوهش از نوع توصیفی (همبستگی) بود که 360 کودک (198 پسر و 162 دختر) 6-4 سال مشغول در مراکز پیش‌دبستانی شهر یزد در سال تحصیلی 96-1395 در آن شرکت داشتند و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از مقیاس‌ رفتار بازی کودکان پیش‌دبستانی (ppbs)، پرسشنامه دلبستگی (kcaq) و پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین فرم کوتاه شده (cpq-sf) استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان داد، ابعاد دلبستگی و الگوهای ارتباطی زوجین در مواردی قادر به پیش‌بینی رفتارهای بازی کودکان هستند. رفتارهای تکاملی انطباقی مثبت، بازی اجتماعی را به طور مثبت و رفتارهای کم‌گویی را به طور منفی پیش‌بینی می‌کنند.رفتارهای منفی نیز قادر به پیش‌بینی بازی خشن و رفتارهای گوشه‌گیری منفعل در جهت مثبت در کودکان بودند. هم‌چنین بعد دوری‌گزینی از حمایت نگاره دلبستگی/ فرد مراقب، رفتارهای کم‌گویی را در جهت مثبت پیش‌بینی می‌کند. الگوی ارتباطی مرد متوقع/ زن کناره‌گیر به صورت مثبت رفتار گوشه‌گیری منفعل را پیش‌بینی نمود. برای رفتارهای گوشه‌گیری فعال ارتباط معناداری با سایر متغیرها یافت نشد.