ویژگی‌های روان‌سنجی نسخۀ‌ فارسی مقیاس ارزیابی توانمندی‌های دانش‌آموز دورکس

هدف این پژوهش‌ تعیین ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس ارزیابی توانمندی‌های دانش‌آموز دورکس (dessa؛  لی‌بوف، شاپیرو و ناگلیری، 2009) در جامعۀ کودکان ایرانی بود. جامعۀ‌ پژوهش شامل همۀ کودکان 5 تا 14 سال شهر اصفهان در سال 9695 بود، که از این جامعه 744 نفر (384 دختر و 360 پسر) با روش نمونه‌برداری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. اعتبار مقیاس از طریق روش همسانی درونی و همبستگی مجموع ماده، ساختار عامل مقیاس از طریق هردو روش تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و روایی آن از طریق روایی واگرا و همبستگی بین زیرمقیاس‌ها ارزیابی شد. ضرایب آلفای کرونباخ برای همۀ زیرمقیاس‌ها و کل مقیاس در هردو جنس و کل شرکت‌کنندگان مطلوب و دامنۀ اکثر همبستگی‌های مجموعۀ ماده بیشتر از 40/0 بود. بررسی ساختار عاملی این مقیاس با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی مدل 8 عاملی مقیاس ارزیابی توانمندی‌های دانش‌آموز دورکس را تایید کرد. شاخص‌های تحلیل عاملی تاییدی نیز حاکی از برازش مطلوب ماده‌ها بود. در‌نهایت، همبستگی‌های منفی و معنادار بین زیرمقیاس‌های مقیاس ارزیابی توانمندی‌های دانش‌آموز و پرسشنامه ارزیابی رفتاری راتر و همبستگی‌های مثبت و معنادار بین زیرمقیاس‌های مقیاس ارزیابی توانمندی‌های دانش‌آموز، روایی خوب این مقیاس را نشان داد.